Her geçen yıl tırmanan erkek şiddeti ve sistematik hale gelen kadın cinayetleri son 10 yılda üç kat arttı. 2021 Yılı Ocak ayı içinde de kadın cinayetleri tüm hızıyla devam ediyor. Sevgili, eş, kardeş, evlat gibi değerli sıfatlarla anılmayı hak etmeyen katillerce yaşamdan koparılan kadın sayısı bu yıl 12 ayda 500’ü geçti. Kadın hakları ve özgürlüğü sorunu bir insanlık, uygarlık sorunu olarak görülmeli. Oysa bir kadın, dünyaya son kez bakarken dahi gözlerinde kendinden sonra yaşasın diye dünya ya getirdikleri var. Bir kadın ölünce çocuklar ölür. Geride sadece nefes alan bir soyadı kalır. Kocası tarafından öldürülen kadınların birçoğu aynı zamanda anne. Bu aileler içindeki her üç çocuktan biri ‘o an’a tanıklık ediyor. Emine Bulut’un ‘ölmek istemiyorum’ sesini hatırladınız mı? Siz unutsanız da aynı anda duyduğunuz ‘anne lütfen ölme’ sesinin sahibi o günü yaşamaya devam ediyor. Ömrü boyunca da devam edecek. Bir kadın ölünce bir çığlık ölür. Bahçedeki çiçekler, okşanan saç ölür. Ergen bir umut, geç kalmış bir sevda ölür. Bir kadın ölünce ağacın dalları, tohumları, meyveleri ölür. Bir günde dört kadın cinayeti. Bu, kadın kıyımıdır. Bu toplumsal cinnettir. Son on yılın en düzenli artışı kadın cinayetleri her yıl katlanarak artıyor. Bu cinayetlerin yüzde doksanında katil; eş, sevgili, eski eş, akraba, baba, evlat, tecavüzcü çıkıyor. Kadın cinayetleri maalesef 81 ilimize yayılmış durumda. Bunun eğitim seviyesi ile ilgisi bile yok. İzmir’de annesini öldüren katil, Sosyoloji bölümü mezunu. Kadınlar evde, sokakta, cafe’de, hastanede, bakkalda, markette, manavda, iş yerinde, çocuklarının gözü önünde katlediliyor. O çocukların kim bilir kaçının ruh ölümü gerçekleşti. Zamanla bu kadın cinayetleri biter umuduyla baktığımız bu alçaklıklar, trafik kazalarından beter bir şekilde günlük rutin haline geldi. Artık TMMM ne yapacaklarsa yapsınlar. Artık bu konuda olsun hemfikir olsunlar. Bu caniler idamla yargılansınlar... Belki bir nebze olsun bu cinayetler azalır diye düşünüyorum.