Bugün mesleği ile değil, bilgisi ile dünyayı aydınlatan vicdanı hür değerli öğretmenlerimizin günü… Bugün kaç kış, yağmur, çamur demeden dağları aşarak hiçbir şeyden yılmadan görevini koşan gönlü hür öğretmenlerin günüdür. Abartmıyorum eski öğretmenler çok iyi bilirler; kar beline kadar çıktığı halde elinde kürek ile yol açarak görev yerine ulaşmak için çaba harcamanın, halattan yapılmış azgın nehirler üzerinde sallanan köprülerden her tehlikeyi göze alıp geçmeye çalışarak öğrencilerini okul kapılarında bekletmemek için zamanla yarışmanın ne heyecan verici olmasını. Sarp yolları geçerek okuluna ve öğrencilerine biran önce yetişmek için o yollarda kaza yaparak şehit olma mertebesine erişen öğretmenlerimiz: Ruhun Şad olsun. Senin o güçlüklerle yetiştirdiğin öğrencilerin seni hiçbir zaman unutmuyor… Onlarda şu anda güzel yurdumuzun her bölgesinde senin öğrettiklerinin bilgisiyle hizmet veriyor. Öğretmenlik öyle bir şeydir ki: Vicdan meselesidir… Yürek meselesidir… Gönül meselesidir… Duygu meselesidir… Azim meselesidir… Eğer bir öğretmende vicdan, yürek, gönül, duygu ve azim varsa o öğretmenin yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Bunlar yoksa o zaten öğretmen değildir. Ne mutlu sana ki iyi ki öğretmen olmuşsun… Ne mutlu bana ki iyi ki öğretmenlik yapmışım… Tüm Milli Eğitim camiasının ve tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutlar, fâni dünyayı terk edenlere Allah tan rahmet dilerim. Sağlıkla kalın, sizi eğitenleri asla unutmayın…