Sevgili okurlar…
Salı günü yaşanan Soma dramı sonrası,
Ülkede 3 günlük milli yas ilan edildi.
Şuana kadar alınan bilgilerde 282 madenci kardeşimiz hayatını kaybetti.
Birçoğu dün toprağa verildi.
Ülke tarihimize bugünler kara bir leke olarak yazılacak.
Tıpkı,
O meşhur söz gibi,
‘Bir avuç kömür için, bir ömür verenlere’
Suçlu kim?
Neden böyle oldu?
Bunların hepsi geride kaldı…
Ne suçlu aranacak gün,
Ne de birilerini suçlu ilan edecek gün,
Olan oldu…
Ekmek parası için o kara madenlere giren yüzlerce hayat,
Yok oldu gitti.
Geridekiler ise gözü yaşlı kaldı.
Madenden sağ kurtulanların ağızlarından çıkanlar çok manidar,
Her birinin ayrı bir dramı,
Her birinin ayrı bir çilesi var…
Onlar ekmek parası için,
Ölüme meydan okuyorlar, madende tırnaklarıyla ekmeklerini kazanıyorlardı.
Meydan okudukları madenler,
Ne yazık ki,
Canlarını aldı.
Şimdi ne yapmalı…
Ne başbakan istifaya çağrılmalı,
Ne de suçlu aranmalı…
Yapılacak tek bir şey var.
Önce o madenci kardeşlerimizin ailelerinin hayatlarını kolaylaştırmak,
Ardından da bu dramların yaşanmasına müsaade etmemek…
Hangi insan ister ki,
Bir canın nefesi kesilsin.
Biz değil miyiz ki?
Sokakta gördüğümüz karıncayı ezmemek için,
Onu yerden alıp toprağa salan…
Kimse bundan rant elde etmesin,
Boş yere kürek çekmesin…
Eğer birileri suçlu ise,
Onlar cezalarını çekerler,
Bu dünyada olmasa bile, ahrette cezalarını bulurlar…
Önemli olan sağduyulu olmak,
Elbette bu dram tarifi olmayan bir şey,
Orada ki madenci yakınlarına Allah sabırlar versin,
Lakin
Ne konuşulan laflar,
Ne de yapılan olaylar…
Bu canları geri getirmez…
Amacımız bir hayatın daha o kara madenlerde kararmaması ise,
Bundan sonra bununla ilgili önemli kararlar almak.
Ülke olarak, bir bütün olarak aynı görüşte bulunmalıyız…
Gün isyan günü değil,
Gün birlik olma günü…