Abilerim, ablalarım, vekillerim, vekil adaylarım ve en önemlisi seçmen bey amcalarım.

            Genel seçim kapıda...

            Ama ben buna genel seçim olarak bakmıyorum, yani bakamıyorum.

            Durum o kadar karıştı ki iktidarı, muhalefeti, doğusu, batısı, partilerin kaleleri BDP'si, bağımsızı, projesi onu bunu...

            Bunların hepsini takip etmek için programlı ders çalışmak gerekiyor.

            En azından genel tekrar yapıp başka bir yazımda yazmaya çalışırım.

            Şimdilik genel den özele geçip memleketimde ki seçimi ele alacağım.

            2 ay önce aday adaylarıyla başlayan 1 ay sonra adaylara gelen bu seçim maratonu memleketim de ne durum da acaba ?

            İlk önce şunu söylemek istiyorum.

            Şuan mevcut bulunan milletvekillerimizin şahsen bir ikisini görme fırsatım oldu.

            O da yine seçim konuşmalarında ve açılışlarda felan,

            Benim mi onları görmek için makamlara çıkmam gerekiyor,

            Yoksa onların mı beni görmeleri için topluma inmeleri gerekiyor anlam veremedim.

            Neyse...

            Ben onlardan bir hafta sonra gireceğim sınava sene başında başlarken,

            Onların benden bir hafta önce gireceği sınava bir ay kala başlamaları canımı sıktı.

            Ve onların sınavında şifreler yanlış oy pusulaları ve çalınan sandıklar da olmuyor(!)

            Keşke yaşım tutsa da bende onların sınavına girebilsem diyorum.

            Ben yine sene başında çalışmaya razıyım.

            Bu arada vekillerimizi ve vekil adaylarımızı göremedim demiştim ya özür dilerim.

            Seçim araçlarının dışında, afişlerde, gazetelerde sosyal paylaşım sitelerinde görüyorum.

            Hem de o iyi niyetli, güvenilir, çalışkan, dürüst, memleket sevgisiyle yanan gülen yüzlerini(!)

            Bir kaç güne kalmaz sizde karşıdan gelen kalabalığı görmeye başlarsınız.

            Arasında yine etrafa gülücükler saçan adaylarla.

            Sakın o fırsatı kaçırmayın, o yüzleri bir daha göremeyebilirsiniz!