Zulmet çağı diyebileceğimiz İslam öncesi devirlerde insanoğlu, birbirine karşı pek merhametsiz, pek insafsız bir hayat sürdürüyordu. Mazlumun cılız sesi, zalimin boğucu kahkaları arasında kaybolup gidiyordu.   Kalpler sanki taşlaşmış, vicdanlar buz kesilmişti. Mehmet Akif o günleri şöyle tasvir ediyor,

"Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;

Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!'

derken İslam çıkageldi; kucak kucak şefkat, gönüller dolusu merhamet getirdi. Cenab-ı Hak şöyle buyuruyor: "Rahmetim her şeyi kaplamıştır."

Esirgeyen, bağışlayan, merhametlilerin en merhametlisi olan kainatın Rabbi böylece herkese şefkati, merhameti tavsiye ediyordu.

O halde nedir merhamet?

Merhamet, yaratılmışların iyiliğini isteyip onlara yardım etme arzusunu duymaktır.   Bizim sahip olduğumuz imkanlara, hak ve hürriyetlere başkalarının sahip olmayışı, içimizde onlara karşı acıma ve merhamet duygusunu uyandırmalıdır. Çünkü merhamet İslam ahlakının özüdür.

Adaletin kaynağı merhamettir. Birine layık olduğunu vermek adalet, çok daha fazlasını vermek ise merhamettir. Suçluya hak ettiği cezayı vermekle adalet yerini bulmuş olur. Ancak daha sonra hak sahibinin onu affetmesi ise merhamettir.

Mü'minlerin dertleriyle ilgilenip onlara yardımcı olmak merhamettir. Mü'minlere karşı alçak gönüllü, güler yüzlü ve tatlı dilli olmak onlara merhamettendir.

Şefkat ve merhamet, katı kalpleri yumuşatan, nefretin yerine sevgiyi davet eden, insanları birbirine yaklaştıran bir duygudur.  Merhametli insan, tanısın tanımasın herkesi selamlayan, çağırıldığı yere erinmeyen, insanları hayra yönelten, hastaları ziyaret edip, ihtiyaç sahiplerini gözeten kimsedir. Merhametten yoksun kişi, acınılacak zavallı biridir.

Yüce dinimiz çocuklara ve yaşlılara karşı şefkatli ve merhametli olmamızı tavsiye ediyor. Çünkü bunlardan biri ayağını hayatın eşiğine atmış, öteki de mezar çukuruna doğru uzatmış iki güçsüz ve şefkate muhtaç varlıktır.

Rasul-i Ekrem Efendimiz çocukları seviyordu. Biri kendine turfanda meyve verse hemen onu küçük çocuklara takdim ediyor, yolda rastladığında onları selamlıyor, kucağına alıp öpüyor, onları devesine bindirerek sevindiriyordu.   O, sadece Müslüman çocuklarını değil, Müslüman olmayanların çocuklarını da severdi.

Sevgili Peygamberimiz; "Benim on çocuğum var, bunlardan hiçbirini öpmüş değilim' diyen Akra bin Habis'e hayretle bakarak "Merhamet etmeyene merhamet olunmaz" buyurdu. Onun, torunu Hz. Hasan'ı öpüp okşadığını görmekteyiz. Şefkat ve merhamet, insanın değerini ortaya koyan manevi bir ölçüdür. Bu duygulara sahip olmayan imanın zevkini alamamış demektir.

Merhamet peygamberiyle buluşma konferansına katılan Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Prof. Doktor Hasan Kamil YILMAZ bey konferansa geçmeden önce Giresun Müftülüğü makamında sivil toplum örgütleriyle yapmış olduğu tanışma toplantısında bugün bu toplantılara çok büyük ihtiyaç olduğunu, bu vakitlerin birlik ve beraberlik zamanı olduğunu beyan etti. Konuşma yapmak üzere kapalı spor salonuna geçildi. Konuşmasını yapmak için çağrıldığında kendisinin biyografisinin okunmasına müsaade etmeyip büyük tevazu örneği göstererek beklenen konferansını merhamet dolu sözlerle süsledi.Yapmış olduğu bu konuşmasından dolayı zat-ı alilerine,Giresun Müftülüğüne,bize Kuran ziyafeti sunan değerli hocalarımıza ve diğer konuşmacılara sonsuz teşekkür ederim.

Geceye ayrı bir renk katan Giresunluların gönlünü fetih eden, gözlerinden ve gönlünden merhamet ve hizmet fışkıran, konuşması gönüllere sürur veren, dinlemeye değer aşk ile yaptığı konuşmasından dolayı Giresun Valisi Sayın Dursun Ali ŞAHİN beye sonsuz teşekkür eder hizmetlerinde üstün başarılar dilerim.

Bu hususlarla alakalı Peygamberimizin şu hadisi  şerifiyle sözlerimizi; sözlerin en güzeliyle bitirelim: ‘’MERHAMET EDENLERE ALLAH’TA MERHAMET EDER.SİZ YER YÜZÜNDEKİLERE MERHAMET EDİN Kİ GÖKDEKİLERDE SİZE MERHAMET ETSİN.’’