EZİLEN GİRESUN OLMAKTAN NE ZAMAN KURTULACAĞIZ

Sevgili okuyucularım… İçimden ne geliyor biliyor musunuz… Giresun’u baştan aşağı yıkmak… Ne var ne yok yerle bir etmek… Nedenini sormayın… Belli değil mi? Her şey apaçık ortada duruyor. Giresun’da yaşayan nüfusun yarısı her sene buradan kaçmak için yer arıyor. Yurtdışında yaşayan Giresunlu izninin sadece bir kısmını Giresun’da geçiriyor. Diğer kısmını ise tatil yörelerinde geçiriyor. 5 bin avro parayla Türkiye’ye geliyorsa… 4 bin avrosunu yabancı memlekette bırakıyor. Giresun’dan kaçanlarda parayı başka memleketlerde bırakıp geliyor. Adamlar haklı… Çünkü Giresun’da potansiyel yok. Tatil yapacak, kafa dinleyecek, adam gibi ne bir otelimiz var, ne de turistik bölgemiz! Neden gurbetçi gelip burada zaman geçirsin ki… Tatilin tadını çıkarmak varken, burada zaman öldürülür mü? Burada geçirdiği 3-5 günlük gezide akrabalar ziyaret ediliyor. Ardından dönüşe geçiliyor. İnsanlar artık yıllardan beri aynı şeyleri göre göre bıkmışlar. Cadde aynı, sokaklar aynı, hele akşam olunca bir karabulut çöküyor sanki memleketimizin üzerine… Bıktık be artık… Odun gibi yaşıyoruz resmen… Bu siyasiler ne işe yarıyor. Sosyal alan oluşturmak… Sahiden çok mu zor. İnsanları buraya çekmek için ne yapılıyor. Ezilen, hor görülen bir Giresun olmaktan ne zaman kurtulacağız. Siyasiler boş laf peşinde, bürokratlar ise makam mevkii peşinde… Giresun’u kim düşünecek… Yanı başımızda bulunan Ordu aştı kendini… Trabzon’a zaten diyecek bir şey yok… Yayla turizmi bizde, Deniz turizmi bizde, Doğa turizmi bizde… Ama faaliyete geçirecek kişiler piyasada yok… Teleferikle kaleye çıkmak, faytonlarla sahil turu atmak istiyoruz. Akşam olunca deniz kenarında ailemizle baş başa yemek yemek istiyoruz. Memlekete gelen turistler sayesinde cebimizin para görmesini istiyoruz. Yaşanılabilir bir memlekette yaşam sürmek istiyoruz. Bu sayede ömrümüze ömür katmak istiyoruz. Kimse lagaluga yapmasın… Herkes cebine oynamayı bıraksın… Biraz Giresun’u düşünelim… Geleceğimiz, çocuklarımız için güzel bir memleket bırakalım… ALDIĞIM EN ANLAMLI HEDİYE Dün gazeteye çok saygı duyduğum ve değer verdiğim bir hocam ziyarete geldi. Ziyaretinde bana bir hediye getirdi. Ona huzurunuzda teşekkürü bir borç biliyorum. Verdiği hediye bu zamana kadar aldığım en anlamlı ve manevi değeri çok yüksek bir hediyeydi. Kendisine bu inceliğinden dolayı şükranlarımı sunuyorum…

A PHP Error was encountered

Orjinal Habere Git

Diğer Haberler