BİR BAŞLAMAYA GÖRSÜN

İnsanoğlu bir başlamaya görsün, sonunu getiremez. Almanlar eskiden rüşvet almazlar hatta hediye bile kabul etmezlermiş. Almanya‘da çalışan işçilerden bir tanesi şoförlük ehliyeti almak için kurslara katılır. Kurs sonunda iki defa girdiği tatbiki ehliyet sınavını bir türlü başaramaz. Tekrar kurs alır ve yine direksiyon sınavına girer. Bu girişte başarır ve ehliyetini alır. Orada ehliyetler yetkili tarafından arabada imzalanıp şoför adayına hemen verilirdi. Bu kişide ehliyeti alınca, parmağındaki şövalye yüzüğü çıkarıp ehliyeti verene hediye etmek ister. Fakat adam bu hediyeyi de kabul etmek istemez. Israr sonunda adam hediyeyi kabul eder. Sonra ne olmuş biliyor musunuz? O hediyeyi dahi almayan adamın iki yıl sonra bir apartmanı bitmiş, diğeride yarıya kadar yapılmış, yakında o da biter, derler. İşte bizde de böyle başlıyor her şey. Bir gün bir savcı arkadaşın odasında oturuyoruz. İçeri genç bir adam geldi. Savcı beyin arkadaşı imiş... Savcı arkadaşına: “Gözün aydın çocuğun olmuş, Allah analı babalı büyütsün” dedi. Genç adam: “Sağ ol, çok teşekkür ederim, bende onu sormaya geldim. Doğum yaptırana söyle iyi bir şey ne alayım. Bir saat mi alsam acaba?” Savcı beyin cevabı ise tam aksine idi... Bak şimdi olmadı. İşte biz alıştırıyoruz böylelikle bunları. Bugün sen saat verirsin, yarın diğeri daha değerli bir şey alır. Karşıdaki de rüşvete böyle alışır. Ondan sonrada feryat ederiz. Bir çiçekle teşekkür etmek neye yetmiyor? İşte takdire şayian bir savcı… Bunları örneklerle çoğaltmakla sonu gelmez. Garsona bile bahşişi kim çok veriyorsa, hizmeti çok alır. İnsanoğlu böyledir. Oturursa kalkmaz… Alırsa kanmaz… Beleş yerse doymaz derler. Kalın sağlıcakla…

A PHP Error was encountered

Orjinal Habere Git

Diğer Haberler