Kimisi ekmek parası için yerin derinliklerinde arar çocuklarının rızkını, kimisi dünyadaki zevkü sefası için başkalarının sırtından doldurmaya çalışır çömleğini.
Ne yapsın toprağın altında rızkını arayanlar, bir defa feleğin çemberine kaptırmışlar kendilerini…
Ahh…
Kör olsun şu ekmek parası…
Adamın elini, ayağını hatta dilini bağlıyor.
Ne diyor SOMA’da yüzlerce şehitlerin arasından sağ kurtulan fedakâr işçi…
“-Ne yapayım, yine girip oraya çalışacağım. Çünkü kredim var, onun taksitlerini nasıl öderim ki?”…
İnsanın ama insanın içi parçalanıyor bu sözleri duyunca…
SOMA ’da kömür madenin de çıkan patlama sonucunda vefat edenlerin Allah mekânlarını cennet eylesin, kederli ailelerine başsağlığı diliyorum. Allah sabır versin, yaralılara acil şifalar dilerim.
Bizim gezmeye bile inmeye tereddüt ettiğimiz yerin kilometrelerce altında onlar her gün ekmek parası arıyorlar.
Demek ki birçokları galerinin içindeki noksanlıkları bile söyleyemiyorlar, işten çıkarılırız korkusuyla…
Şimdi söylüyorlar tavanların halen kalaslardan döşendiğini galerinin…
Ah şu ekmek parası…
Kimisi harcamaya yer bulamaz; İtalya’da, Fransa’da, Havana’da…
Kimisi de rızkını arar kara duvarlarda…
Geçer…
Bu günlerde geçer…
Unutulur gider…
Unutulmayanlar yine o babasız kalan yetimler…
Neden tedbirler hep olduktan sonra alınır bilinmez.
İşte yaz geldi, deniz zamanı geldi…
İnşallah olmaz ama akşama sabaha konak yanı ile Piraziz arasında boğulma vakaları başlar.
Bu yıllarca denenmiştir…
Sorarım…
Yetkililerin şimdiden almaya başladığı tedbirler nelerdir?
Yoksa boğulmalar başladıktan sonra mı alınacak tedbirler…
Bu canlar bu kadar ucuz mu?
Canım boğulma olacağını nereden biliyor sunu duyar gibiyim…
Ben Bulancak’ın çocuğuyum…
Kendimi bildim bileli her yıl bu olay olur ve istisnasızdır.
Yetkililer geçmiş yıllara isterlerse söyle bir göz atsınlar…
Bizden yazması, gerisi yetkililere kalmış…