Bu saatten sonra,

Türkiye'de kimse yalandan boş laf konuşmasın...

Hemşerisinin, kardeşinin, silah arkadaşının tabutuna yatıp,

Gözyaşı döken,

Bir vatan evladı daha şehit olmuş...

Kimse boş laflarla safsata yapmasın...

Cenazesinde bir an bile gözyaşı durmamış,

Daha 24 yaşında ki ana kuzusu,

Hainlerin alçak emellerine kurban gidiyorsa,

Kimse bizim büyük ülke falan olduğumuzu iddia etmesin bana...

Vatan evladını koruyamayan,

Hayatını memleketine adayan,

Sevdiği kızın babasının adam olmaz lafına inat,

Memleket olmak istediğini bağıran bu kardeşimiz,

Şehit oldu...

Şahadet şerbetini anasının ak sütü gibi içti.

Dün buradan geçti...

Alkışlar eşliğinde,

Kırmızı bayraklı tabutunda yapayalnız bir şekilde...

Daha kim ne konuşabilir ki,

Ya da kimin hangi sözüne inanılır ki,

Ölüyoruz bir bir...

Gencecik fidanlarımız hayatının baharında yok olup gidiyor.

Onlarda çıkmış birbirlerinin elini tutmaktan bahsediyor.

Zevk uğruna siyaset yapan,

Boş lakırdılarla ülke gündemini meşgul edenlere yazıklar olsun...

İşiniz siyaset yapmak ve ülke yönetmek mi?

Yoksa birbirinize sallayıp,

Gündem oluşturmak mı?

Bizim gündeme değil,

İcraata ihtiyacımız var.

Bu ülke sizin ve sizin gibilerin düşüncelerini hak etmeyen bir ülke...

Burası Türkiye Cumhuriyeti...

Atalarından aldıkları emaneti,

Kanları ile korumuş,

Ve yüzyıllar boyunca da korumaya yemin etmiş bir ülke...

Bak biz şehidimizi uğurluyoruz.

Tüm Türkiye'de bizimle ağlıyor.

Ama siz?

Siz ne yapıyorsunuz?

Etrafınızda onlarca koruma,

Bir yediğinizi bir daha yemiyor,

Bir giydiğinizi bir daha giymiyor.

Televizyonlarda ve programlarda anca teröre lanet ardından da siyasi kurnazlık yapıyorsunuz.

Yeter artık...

Oturun oturduğunuz yere.

Gelin bir araya.

Bu iş nasıl çözülür onu konuşun...

Eksiğiyle fazlasıyla ne yapmak lazım onu tartışın...

Bu işi çözene kadar da kalkmayın o oturduğunuz yerden...

İşinizi yapın ve aldığınız emanete sahip çıkın...