Geçtiğimiz pazar günü Lider Giresunspor, ÇanakkaleDardanel gibi zor bir deplasmandan 3 puanla dönmeyi başardı. Öncelikle bu galibiyetin diğer galibiyetlere benzemediğini daha bir anlam ifade ettiğini düşündüğümü söyleyerek yazıma başlıyorum.                                                               Hatayspor'dan 4 puan öndeyiz.Kalan 3 maç var.Biz sahamızda ligin korkusuz takımlarından Anadolu Selçukluspor ile oynarken,Hatayspor deplasmanda play-of'a  girme mücadelesi veren Kartalspor ile oynayacak.Kartalspor'a 1 puan kaptırması demek,biz maçı aldığımızda aradaki puan farkı 6'ya çıkması demektir.O zaman Hatay'a korkusuz gideceğiz.Orada yenilsek bile son hafta sahamızda oynayacağımız Yeni Malatya'dan şampiyon olmamız için 1 puan almamız yeterli olacaktır.Çok uzak bir ihtimalde olsa Göztepespor'a baktığımızda , deplasmanda ateş hattında bulunan Tarsus ile Tarsus'ta oynayacak.Kısacası şans faktörü hep bizden yana.Artık  tünelin ucu görüldü,dönüşü yok bunun.

Şimdi gelelim başlığımıza. Evet, Giresunspor gerçekten şampiyonluğa doğru adım adım gidiyor. Bunu her bakımdan görebilmek mümkün. Bir kere oyunda skor olarak geriye düştükten sonra maçı döndürmesini bilen bir Giresunspor var bu sezon. Takımda pes etmeme duygusu hakim. Mehmet Birinci ile birlikte gelen tempo üst düzeyde. Takımın 11 futbolcudan değil 18 futbolcudan oluştuğu duygusu ve düşüncesi de var. Aynı zamanda başka takımların değil kendi takımın oyununa bakan bir ideoloji de var. Sonuna kadar da böyle olmalı. 
Aslında belki de en önemlisi takımda mutluluk var. Kaos yok. Arkadaşlık var. Sevgi ve saygı var. Giresunspor bu şekilde şampiyonluğu çağırıyor. Ve şampiyonluk da galiba koşar adım geliyor Girersun'a  doğru.