Sevgili okurlar… Hayatını ailesine ve sevdiklerine adayan, Ömrü boyunca evlatlarına ve ailesine sahip çıkmak için mücadele eden, Hastalandığınızda başucunuzda bekleyen, Siz yemeden yemek yemeyen, Bir yeriniz kanasa içi parçalanan, Kadın olarak tabir ettiğimiz Annelerimize, eşlerimize, kızlarımıza, Sizce de 1 gün yeter mi? Sembolik olarak kutlanan bir 8 Mart Dünya Kadınlar Gününü daha geride bırakıyoruz. Nasıl mı? Samsun’da evladının yanında annesini tekme tokat bayıltana kadar döven, Ankara’da bir caddenin ortasında eşini yumruklarıyla yere yatıran, Ve saymakla bitiremeyeceğimiz kadın cinayetlerinin yaşandığı bir toplumda kadınlarımıza 1 gün yeterli mi? Kimse kusura bakmasın bence yeterli değil. Hani bir laf var ya; Kadınlar insandır, Erkekler ise insanoğlu… Geçtiğimiz yıl eşinden dayak yiyen kadını kurtarmak isterken katil olan, Ve en güzel yıllarını demir parmaklıklar arasında geçirecek olan Kadir Şeker gibi… Kadınlarımıza sahip çıkarken, Suçlu olabileceğimiz bu dünyada… Hayatını insanoğluna adayan kadınlara, Değil 1 gün 365 gün bile az gelir. Şimdi bakıyorum da, Herkes methiyeler düzerek kadınlar gününü kutluyor… Kadınlara sahip çıkayım derken, Hayatı kararan Kadir Şeker’i geçiriyor mu kimse acaba aklından. Önemli olan onları bir gün de anmak değil. Her zaman, Her dakika, Onlara değerli oldukları için sahip çıkabilmekten geçiyor asıl mevzu. Bırakın kadınları öldürmeyi, Onlara el kaldırmaktan bile korkmalı bu caniler. Yoksa senede bir gün methiyeler düzer, Kadın şiddetine karşı durayım derken hayatı kararan insanlara ah çeker… Sosyal medyada yapılan canilikleri izler, Vah deriz. Minik kızı Güneş’in nefes alabilmesi için kampanyalardan gelecek paraya umut bağlayan Nasibe Hanımı gözünüzün önüne getirin. Kadınların insanoğlu için ne kadar kıymetli birer varlık olduğunun bilindiği bir dünyada yaşamak dileği ile... Kalın sağlıcakla...