Yalnız adamı oynuyorum
Bu gece tiyatroda,
Tek bir izleyicim olmasa da
Şu derin karanlıkta.
Açılsın şu kara perde,
Yansın parlak ışıklar.
Gözlerimde anıların
Son kırıntıları var.
Hayat bir tiyatro oyunu,
sonu bilinmez.
Kulisten ayrılanlar,
Bir daha geri dönmez.
Kimi doktor kimi işçi,
Kimi evlat, kimi anne
Rollerimiz biçilmiş
Kim bilir var kaç perde?
Bembeyaz bir kumaştan
Kostümümüz yekpare.
Yeni oyun başlar en baştan,
Kapanınca son perde.