Bak sen şu işe! Büyümüşte adam olmuşlar hesabı, parada veriyor sağa sola daha ana sütünü yeni bırakmış veletler. Salı akşamı hava bir yandan yağmur yağıyor, bir yandan da akşam karanlığı çökmüş eve gidiyorum, arkadaşın bakkalına spor gazetemi almak için uğrayacağım bir kaç metre sonra. Market lafını çok sevmediğimden hep bakkal demeyi tercih ediyorum. Bana iyi geliyor. Her neyse tam bakkala yaklaştım, bir ses duydum; “ben hemen sana 5bin lira garanti ederim, yollayayım istersen” diye biri konuşunca, hemen nereden geliyor bu diye, etrafıma baktım. Uzakta değilmiş, yan tarafta kapalı olan dükkanın önündeki masada oturan iki velet kendi aralarında konuşuyormuş. 10-11 yaşında ancak varlar. Ellerinde bir telefon onunla oynuyorlar ve biri diğerine bu para lafını ediyordu. Önce dur şunlara bir şeyler sorayım dedim. Bana 5bin lirayı rakam olarak yaz da görelim, diyecektim sonra vazgeçtim. Bu aralar birine bir şey demek sıkıntılı oluyor. Allah Allah, daha yolda doğru dürüst yürümeyi bilmeyen bu iki çocuk bırakın 5-10 lirayı cebine atmamış halde, yanındakine 5bin liradan bahsediyor. Yahu beş bin lirayı yaz desek çoğu kişi yazmakta sıkıntı çeker. Hele bu kadar parayı görmeyen biri içinde cebinden çıkarıp sayması bile o kadar kolay değildir. Benim para pul ile çok bir alakam yoktur. Lazım olduğu kadarıyla hayatımı idame ettiririm. Kendimi zorlamam para kazanacağım diye. Ben bu veletler ile aynı yaşta olduğumda, daha bırakın binlerce lirayı 10-15 lirayı bir arada zor görüyordum. Tamam; okulda derslerim iyi idi. Kafam çalışıyordu, ancak serde fakirlik olunca para pul hesabını bir türlü yapamazdık. Öyle o günlerde 20-30 lira(yani o günün parası ile 20 milyon-30 milyon çok büyük bir para benim ve ailem için)kazanmak kolay değildi, birde iş bulacaksın. Hem okudum hem de mahalledeki bazı büyüklerimizin yanında çalıştım. Onda bile aldığım para ancak 50-60 lira oluyordu. Nerede kaldı bu veletlerin ettiği 5-6bin lirayı telaffuz etmek.  Kendi akranlarımız arasında bile (durumu iyi olanlarda vardı)böyle o günde büyük para olan bu rakamları akıl edipte hiçbir zaman konuşmadık.  Hem bu paralar olsa bile akşam evde hesap soracak bir ana baba vardı. Öyle kolay değildi bunları konuşmak. Şimdi demek ki, ana babalar bu işi çözmüşler ki; çoluk çocuk kapıyı 5-10bin liradan rahatça açıyor.