Birkaç akşam önce İlyas’ım dondurmada oturmuş arkadaşlar ile sohbet ediyordum. Tam yol kenarında olunca araba ve motor sesinden insan ister istemez illallah ediyor. Gerçi, Bulancak veya diğer şehirler fark etmez bu araç gürültüsünden kurtuluş yok gibi. Burada sohbet ederken, sürekli olarak ta trafikteki bu araç akışını takip ederim. Korna çalan, yüksek sesle müzik dinleyen, araç sollayan veya sağlayan, motosiklet ile hızla bir yere yetişmeye çalışan, park etmek için yer arayan kısacası, her ne olursa bu alanda görmek mümkün. Biz sohbet ederken, Ordu tarafına giden bir motosiklet son hızla önündeki arabanın yanından geçti gitti. Hani şu kurye denilen bir araçtı. Şehir içi yolu en fazla kaç km. ile gidersiniz. Yasal olarak 50 ya da 60 km ile değil mi? Ancak bu, bu araçlar için geçerli değil. Kurye motorları öyle çok hız yapan araçlarda değil. Ne yapar taş çatlasa? 45-50 km anca var yok. Ya da ben öyle biliyorum. Çokta merak etmen bu araçların modelini, hızını, kaç lira yakıt harcadığı gibi şeylerini, (ha bilirim işim gereği o ayrı ancak zaman ayırıp ta, şu şudur bu budur demem)sordular mı ancak anlatırım. Yoksa işim gücüm onları takip etmek değildir. Bu motor sanki hız sınırı yokmuş ta; bir an önce siparişi yerine götürmek ve diğer sipariş için geri dönmek için ışık hızı ile yarışacak şekilde geçip gitti. Birkaç yazı öncesi aynen bu minval kuryelerden bahsetmiş ve nükleer silahların şifresini falan taşıdıklarını ve bunu yetkili yerlere yetiştirmek için bu şekilde gittiklerini yazmıştım. Bu araçta onlarda aşağı kalır gibi değildi. Bir hışımla geçti ve ben, “Yahu nereye kadar gideceksin bu hızla en fazla sanayi veya maden mevkiine kadar gideceksindir. 2-3 dakikada yavaş hızla da gidersin. Atom bombası taşıyor sanki; patlamadan sahibine teslim edecek garibim” diye düşündüm. Kaza falan yapsa kimse sahip çıkmaz onu bile bilmiyor kuryem. İş yeri sahibi bu tür bir sorunla karşılaştığında, “ben sana hızlı git mi dedim” diye anında yan çizer. Olan bu kuryeye olur. Altı üstü bir sipariş değmez buna.