Sabah sabah televizyona çıkmış, ha bire panteriniz olsun, panteriniz olsun, diye bir şeyler söyleyince, telefonla Amerika’dan bir panter sipariş edecektim az kalsın. Sonra biraz dikkat edince adamın dediğini yanlış anlamışım. Serde gazetecilik var, arada sırada kulağımız bizi böyle ter köşeye atıyor. Meğer isem adam, partneriniz olsun diye laf etmiş. Yani bir sevgiliniz, hanımımız, metresiniz, aklınıza ne gelirse artık ondan olsun diyormuş. Sabah mahmurluğu bazen böyle oluyor yapacak bir şey yok. Latife bir yana, o anda izlediğim sabah haberlerinde tv kanalında “davranış bilimleri uzmanı” olan ve ülkemizde bundan epeyce bir para yiyen ve meşhurluk tadan bir zat bir şeyler geveleyip duruyordu. Adam aylık belki 100bin, 150bin lirayı cebe atıyor. Daha da fazla olabilir, çok yakından takip etmen bu tür adamları. Ancak sabah denk geldi çay içerken de vık vık edince biraz baktım. Efendim ülkecek salgında depresyona girmişiz, bundan nasıl çıkacağız gibi sözler sarf ediyor ve akıl veriyordu. Yahu, bu bulguru kuru olanların tamamı bu millete sürekli ayar vermeyi kendine bir görev mi sayıyor anlamış değilim! Çok okumuş halinden belli de; bu millete ve bu ülkeye göre değil bu lakırdılar. “İşte depresyona girersen şunu yapacaksın, bunu yapacaksın” diyerek anlattığı şeyler inanın bu ülkenin insanı için değil. Hatta yakınından ve uzağından bile geçmez. Bir misal verdi. Depresyona girdiğinizde işinize her gün farklı bir kıyafet ile gidin, tarz değiştirin, kafanızın estiği gibi hareket edin gibi şeyler anlatı. Şimdi madende çalışan, ağır işlerde çalışan, marangoz, mermer ocaklarında çalışanlar her gün başka kıyafet giyecek ve işe gidecek. Bu arkadaş bu ülkenin yapısından bir haber yaşıyor belli. Onun için böyle sallayıp duruyor. Tv’ler de bu gibi adamları sabah akşam haberlere çıkartarak iş yaptıklarını sanıyor. Bu millet hep sıkıntında olsa yine öyle durup durup depresyona girmez. Vardır bir sebebi ruhu daralır ve kendi yolunu bulur. Aslında bu adamlar bu ülkede ki, küçük bir azınlık olan seçilmişlere sesleniyor. Plaza’da yalı’da, köşkte, holding’de, villa’da hayatını sürdüren ve oturanlardan oluşan yüzde 3-4l’ik bir kesime sesleniyor. Hepi topu 5 milyonu bulmayan bir kesim için konuştukları. Bana demiyor, bize demiyor yani! Üstümüze alınmayalım derim!