Yetkili kişi: “Vay vekilim hoş gelmişsin(yerine göre belediye başkanı, ilçe başkanı, kaymakam, ilçeden giden heyet olur) bizde seni bekliyorduk. Bizde Bulancak’a yapılacak yatırımların evraklarını inceliyorduk. Tamda bu arada siz geldiniz. Vekil: “Hoş bulduk, ne diyorsunuz ne kadar güzel bir tevafuk desenize. Bulancak için hayırlı haberler alırım inşallah.” YK: “Ne demesiniz vekilim, çoktan bakana ve gerekli yerlere talebinizi ilettik. Birkaç güne kadar işiniz hallolacak merak etmeyin siz.(bu arada göz ucu ile yanındaki kişilere bakarak, pışık yapar). Vekil: “Çok sağ olun vatandaş beni her gördüğünde yatırımlar ne oldu diye sual ediyor.” YK: “Olur mu vekilim biz burada ne için varız ki; vatandaşın talebini en kısa zamanda yapmak için varız.” Vekil: “Bazen işlerimiz aksıyor. Vatandaşta bize sitem ediyor cevap veremiyoruz.” YK: “Heyt be vatandaşımızın gözünün yağını yiyeyim, işini de takip ettiriyor.(içinden, “bizi ne sanıyor bu vatandaş, eşek başı mıyız biz burada diye geçirir.) Vekil: “Daha çok yere gideceğim. Bana haber verirsiniz. Çok teşekkür ederim.” Vekil odadan çıkar ve YK, yanındakilere dönerek, “ya bunlar ne kadarda saf yahu, ciddi sandı söylediklerimi, bizim işimiz hemen bunu çözmek mi yahu? Daha çok gider gelirsiniz Ankara’ya işinizin ardı ne ki? YK: “Kaldırın şu evrakları, garibim Bulancak yatırım evrakları sandı. Bana inandı da iyi ki bakmadı evraklara.” Yanındaki personele bakarak “Ya ne de güzel rol yapıyoruz acaba tiyatroda falan da oynasak mı? Gerek yok lan zaten burada oscarlık iş yapıyoruz. Daha çok gidip gelir bu garipler.” Yanındaki personelde, “Ayıp olmuyor mu amirim, her defasında aynı mavalı yapıyorsunuz bunlara, bir gün çakacaklar numaranızı.” Nasıl güzel bir hikaye değil mi bu yazdıklarım? Senelerce Ankara’da Bulancak veya başka bir ilçeye yapılacak yatırımlar bu şekilde engellendi durdu. Not: Gerisi Pazartesi gününe, devam ediyoruz yani!