Bulancak’ta bazen öyle bir hale geliyoruz ki; cambaz olsak ancak hayata kalırız. Kendimi bildim bileli muhabirlik yaparken ve köşeden bir şeyler çiziktirirken hep ilçedeki garip ve acayip mevzuları yazmak benim için, artık bir gelenek oldu. Son senelerde iyice betonlaşan ve buna göre bir hayat tarzı edinen ilçe halkının derdi de bu beton ve gelişen şehir hayatına benziyor. Hemen hemen her haberimde ve köşe yazımda başımdan geçen veya tanıdık olan birinin köşeden yazılacak kadar başından geçmiş hikayeleri anlatmaya gayret ediyoruz. Özelikle trafik ve kural tanımaz ve saygı nedir bilmezlerin hikayelerini inanın bir ansiklopedi ancak paklar. Ansiklopedi, dedim, yeni nesil(y mi, z mi, ne olduğu tam olarak belli olmayan bir nesil) ne olduğunu bilmez gibime geliyor. Onların akıllı telefonu var güzel mi, güzel, her şeyi onlara bir güzel öğretiyor. Hayat artık çok kolay. Ne güzel bir dünya. Hayat onlara güzel be yaa! Ha tamam; mevzuya dönelim. Hafta içinde Hükümet caddesinden bir ara sokağa girecektim. Tam sokağın olduğu sapağa geldiğimde, yolun her yanına açık olan kavşak, diyeyim ben buna, 4 araba birbirine geçmiş şekilde yolu kapamış haldeydi. Birinin arızası olmuş o öylece bekliyor. Diğer üç arabada bir insanın geçeği kadar yer bile bırakmamış park etmiş. Kimdir necidir, diye zaman kaybetmeden aralardan kıvırılarak giderken, “cambazlık yapsak daha iyi” diye söylenince oradan geçen berber Abdullah’ ta bunu duyunca, “tam dediğin gibi hocam, cambazlık lazım burada” dedi. Allah inandırsın, sadece burası mı, ilçenin her yerinde durum tam anlamı ile böyle. En kısa zamanda cambazlık için çalışmalara başlayacağım. Spor yaptığım zamanlar yay gibiydim. 3-4 ayda eski halimi bulurum. Parende, zıplama, takla, uzun atlama, yüksek atlama, engelli koşu, ip üstünde yürüme aklınıza ne gelirse hepsini yaparım. Ondan sonra yok trafik sıkışmış, her yer parkmış, vız gelir tırıs gider.  Bence sizde başlayın cambazlık çalışmalarına hayatımız kolaylaşsın…