İyi ki fakir doğmuşum bu Dünya’ya… Yoksa bugün ki; bu kapitalist tüketim hakimiyetinin olduğu ve nefeslerimizi bile paraya tahvil eden anlayışa karşı sadece ihtiyaçlarım kadarıyla ayakta duramazdım. Hem fakir olma felsefine sahip olmak gerek bu kapitalist sisteme karşı olabilmek için. Bu bile bir fikir ve karşı koyma gerektirir. Ben dedim ya şerbetliyim doğuştan, bazen beni tanıyanlar bunu anlamakta epeyce bir sıkıntı çekiyor. Çok az şeyle yetinir ve tüketim çılgınlığının beni esir almasına asla izin vermem. Onların kayığına binmem ve renkli göz alıcı hiçbir şey beni cezbedemez. Hayatımda ne lazım ise onla idare ederim. Ha, bu fakirlik işi para veya mal mülk ile de ilgili değil. Bir hayat tarzı ve bunu yapabilme halidir. Bu kadar girizgahı şunun için yaptım. Çok sayıda esnaf arkadaşımız bugünkü sıkıntılı günleri aşmak ve birbirine destek olmak için hanımların yaptığı gibi bir altın günü yaparak önemli bir maddi destek ile sıkıntıyı kendi usullerince çözüyorlar. Eskiden beri bu altın günleri çok sayıda yaraya merhem olur bildiğim kadarıyla. Bu esnaf arkadaşlarda bundan esinlenerek yola çıkmışlar ve de epeyce bir adım atmışlar. Kuaför Aladdin, editörümüz Muzaffer, çaycı Yılmaz usta, lokantacı Akın usta ve diğer arkadaşları ile 30-40 kişilik bir yapı ile kendilerini bu sıkıntılı günlerde korumayı başarılı bir şekilde götürüyorlar. Tabii benim onlara katılacak halim yok. Çok para beni bozduğu içinde, bende buna bir çare buldum ve en kısa zamanda fakirler için altın günü yapmak üzere plan yaptım. Baktım sağım da, solumda benim gibi azla geçinen, ihtiyacı kadar hayatı seven 100 fakir ile yola çıkayım ve hep parası olanın değil, birde fakirlerin altın günü olması için proje olsun dedim. Öyle bizde haftalık çok yüksek rakamlar olmayacak. Üç yüz, beş yüz bize gelmez. Haftalık adam başı 5 lira, fazlası duruma göre en çok 10 lira alıp haftayı kapatsak Allah kerim. Hatta Pakistan’da başlatılan fakirlere iş için kredi verilmesi gibi bir çare de ülkemizde hayata geçirilse çok iyi olur. İşin muhabbet yanı bir yana, bu ciddi olarak yapılabilecek bir şey. Sadece devletin veya parası olanın yapacağı bir şey değil. Kimse Dünyayı kurtaracak kadar para sahibi olmadığı içinde bunu bir düşünmekte fayda var. Yoksa alimallah fakirlerin işi altın günü ile bile düzelmez derim.