Dün gazetede oturmuş, gazetenin grafik tasarımı ve editörlüğünü yapan Muzaffer Şahin ile sohbet ederken, birazdan köşeyi yazar, haberlere geçerim, derken, hop içtiğim çayın bardağı olduğu gibi üstüme döküldü. Gerçi çolapalığım da pek yoktur ama üst baş çay içinde kaldı. Hani, bazı insanlar vardır, hep bir çolapalık içinde ne yapsa üstüne başına bulaşır. Sonra “en iyisi ben gideyim de köşeyi yazayım” dedim. Zaten aklımda bir iki mevzu vardı. Onları bari aradan çıkartayım, dedim. Akşam evde haberleri izlerken, bir habere kulak kesildim. Bir yerde bir araç sürücüsü aracı ile yolun ortasında mı ne drif yaptığı için 22binlira falan bir ceza yemiş ve “yine yaparım, ne var bu cezada” diye de eveleyip gevelemiş. Olur, yani adamın “Karun” gibi parası vardır. Yemeyle bitiremezdir. O da böyle olmayacak, garip(bize göre), ona göre ise sıradan olan bu işi yapmaktan haz duyardır. Bu gibi çok sayıda vukuat ile son yılarda çok karşılaşıyoruz. Sebebini kimsede bilmiyor. Bir insan durup dururken aracıyla yolda giderken niye bu hal içinde olur ki? Gaip’ten ses mi duyar, şeytan mı dürter, aklına bir şey mi gelir bir türlü anlamış değilim, kimsenin de anladığını zannetmiyorum. Ben yıllardır bisiklet ile her yere gider gelirim. Benim ayrılmaz bir parçam oldu sanki. Bende mesela hiçbir zaman böyle garip, acayip, ne bileyim, birden bire, bisiklet ile havaya zıplamak, birisinin üzerine bisikleti sürmek, araçların arasından zikzak çizerek geçmek, son hızla yarış yapmak, artistik sürüş yapmak, bisikletle takla atmak falan gibi insanı rotasından çıkartacak bir fiile gerek duymadım. Tamam; ben duymadım ama bunu yapacaklar içinde uygun bir yer vardır. Araç trafiğinin, insanların olduğu yerlerde bunu yapmanın hiçbir anlamı yok. Garip bir durun vesselam, akıl hastanesinden bunlar birer rapor almakta faydalı olacaktır gibime geliyor. Ya da böyle şeyleri niye yaptıkları sorulup, verdikleri cevapların, “ibreti alemin” izlemesi sağlanmalıdır. Belki bizde bundan bir feyz alırız, bu yaştan sonra, eksiğimiz vardır insan olarak…