Hep derler ya “başka bir ülkede yaşayamam” diye. Hani hep derler, “ bizde bu var şu var, yabancılarda hiçbiri yok” diye. Bunu inkâr edemeyiz elbette. Ülke olarak çok farklıyız. İyi farklılıkların, kötü farklılıklardan fazla olduğu aşikâr… Bugün kötü olanlardan bahsetmek istiyorum. Özellikle bizde olmasa da, bizim ülkemizde daha çok olan bir durum. Nasıl bir insan olursanız olun, istediğiniz kadar iyilik yapın, sizi sevmeyen olacaktır. Hepimiz bunu biliyoruz öyle değil mi? Evet. Ama bu sevmeme olayı artık küfüre dönüşmeye başladı. Farklı gözükmek için sevmeyenler de cabası… Artık olay o kadar büyümeye başladı ki; Fatih Sultan Mehmet, Mustafa Kemal Atatürk, herhangi bir siyasi, herhangi bir futbolcu, son peygamber Hz. Muhammed hatta ve hatta Allah’a bile küfürler edilmeye başladı. “X” diye nitelendirilen herhangi bir kişinin inandığı değerlere, oy verdiği parti önderine, atası kabul ettiği kişiye küfür etmek nasıl büyük bir suç haberleri var mı acaba? Başka örnekler de vereyim. Mesela bir işe atılmak isteyen, hevesle bir projeye adım atan insana; “sen mi yapacaksın, ha ha duy da inanma, aynen kesin yaparsın, nerede sende o yürek” gibi tamamen heves kırıcı cümleler kurmak nedir? Bu ahmaklık. Ki muhtemelen bu cümleleri kuran kişilerin başarıları, yattığı ve oturup yaydığı yerden milleti “eleştiri” adı altında küfürlere maruz bırakmaktan başka bir şey değil. Bizim insanımıza yanlışını söyleyemezsiniz. Niçin peki? Çünkü sizi düşmanı ilan eder. Ha bunu anons etmez ama kendi içerisinde size kin besler. Yanlışını söylemeniz, onun için “yoluna taş koymak” olur. “Sen ne anlarsın, sen mi bana akıl vereceksin, kıskanma, sen yap o zaman” gibi bomboş savunmalarla sadece sinirinizi bozar. Bırakın iyilik yapmayın. İyilik yapsanız da, o iyiliği görmezden gelip açığınızı arayacak o kadar çok insan var ki aramızda… Duyguların, samimiyetin ve maneviyatın son bulduğu çağdayız. Artık menfaat var. Artık para var. Artık şehvet var. Makama, mevkiiye göz koyma var. Birini tebrik etmek yok, köstek olmak var. Toplumda gerçekten iyi iş yapan birisini tebrik edeni bulmak çok zor... “İşe mi gireceksin? Çuvallarsın. Yatırım mı yapacaksın? Sen ne anlarsın?” nedir bu? Arkadaşlar önüne geçemez miyiz bu durumun? Bir de şunu diyenler var; “kimse bilmiyor, bir sen biliyorsun, yapacak bir şey yok, elimizden bir şey gelmez, boyun eğmeliyiz bu durumlara.” Daha önce söylendi mi bu söz bilmiyorum, söylenmediyse ben söyleyeyim. Başkaldıran birisi olmasaydı, kölelik halen devam ediyor olacaktı. Sizler, bizler veya başkaları… Herkes susarsa, konuşanlar kral olduğunu düşünür. Başka bir yazımda da söylediğim gibi; aslan dişini geçirebildiğine kraldır. Ufak bir kıvılcım ile çok büyük bir alanı yakabilirsiniz. Bu insanlar ya değişmeli ya da değiştirilmeli. Başkalarının başarısını yediremeyip alaycı tavırlar sergileyen insanlara karşı dimdik ve dirayetli şekilde durun ki, habitatının kralı olduğunu düşünmesin ahmak!