Ne dil söylüyor, Ne kalem yazıyor, Ne akla sığıyor, Ne de yürek dayanıyor… Evet değerli okurlar… Söylenecek bir söz olmadığı gibi, Kelimelerle anlatılacak bir şeyde yok, 16 yaşında parkta arkadaşları ile koşup eğlenecekken, Sokakta çocukluğunu doyasıya yaşayacakken, Bir evladımız daha, Boğazı kesilerek canice katledildi… Nasıl, neden, niye oldu sorularının tek bir yanıtı var aslında… O da bugün her platformda karşımıza çıkan, Senaryoların ekranlara yansımasından başka bir şey değil. Akşam eve gittiğimizde, Elimize telefonları aldığımızda, Önümüze çıkan videoları izlediğimizde bütün bu soruların cevabı karşımıza çıkıyor… Reyting uğruna yazılan senaryoların, Para kazanma uğruna açılan sanal platformların insanımıza ve insanlığa yaşattığı tek gerçek bu tür dramlardır. Bugün teknoloji diye bahsettiğimiz bu cihazlar eğer olmasaydı, Bu yavrumuz belki de mahallesinde koşup oynuyor, Ailesi ile mutlu bir hayat sürüyor olacaktı. Ama maalesef artık bunları yapmayacak. Çünkü o yavrumuzda artık ülkemizde dillerden düşmeyen ‘Kadın Cinayetleri’ haberlerinin içerisinde ismi ile yaşayacak. İnsanlıktan utanılır mı? Sırf bu tür olaylar yüzünden insan olmaktan utanıyoruz… Kınamaktan, Lanet okumaktan, Bela dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden! Peki kim düzeltecek bu durumu? Çocuklarımıza, Minik yavrularımıza, Kadınlarımıza kim sahip çıkacak? Bu düzene dur diyecek, Birileri olmalı, Ve artık, Hem kadın, Hem çocuk, Hem de savunmasız insanlarımıza yapılan zulmü durduracak birileri olmalı… Kelimeleri ardı ardına sıralamaktan, Ve bu kelimelerle cümle kurmaktan yoruldum artık… Kızlarımıza, Çocuklarımıza, Kadınlarımıza, Zarar veren ya da vermeye kalkan kim varsa Allahım bildiği gibi yapsın. En iyi dua budur diye düşünüyorum… YAZIKLAR OLSUN…