Hani her şeyi sosyal medya denen zımbırtından öğrenmeyi bir şey sananlar bu haberleri pek göremezler. Sosyal medya denen sanal Dünya sadece insanı uyutmak için var gibime geliyor. Her neyse bunu daha sonra bol bol tartışır ve birkaç kelam ederek zamanı doldururuz. Birkaç gün önce bir gazetede ülkemizdeki israf ile ilgili haberi okuyunca, bunu yazmak farzdır dedim. Gerçi ben hep böyle kıyıda köşedeki haberleri takip etmeyi ve okumayı çok severim. Bu ülkedeki en gelişmiş alan, eleştiridir. Vara yoğa elimizde bir keser, “eleştiri” diye diye yontar dururuz. Ancak iş bunun yanında yeri geldi mi, çözüm yolunu da göstermektir. O da bizde pek yoktur, bende değil tabii; bende çözüm çoktur ve her daim hazırdır. Bu konuda sıkıntı olmaz bende. Her soruna bir çözümün vardır anlayacağınız. Bu haberde Dünya üzerinde bir yıl içinde çöpe atılan veya israf edilen gıda ürününün 1.3 milyar ton olduğu ve bunun maddi değerinin de 1 trilyon dolarmış(yanisi şu 7.885.000.000.000 lira edermiş bugünkü kur üzerinden) ve okunması bile zor. Bu kadar israf az buçuk değil, hani insanın aklını alır gibi. Peki bizim ülkemizdeki israf nedir yıl içinde; o da hesaplanan ve takip edilen yanı ile 19 milyon ton. Ederi kaç lira derseniz, 246 milyar lira. Buda az buçuk rakam değil hani? İsraf korkunç, ederi ondan daha korkunç. İnsan aptallaşıyor bunu okuyunca. Olacak şey değil, bir ülkenin milli serveti çöplerde, sağda solda atılmış halde ve biz hep beraber bu aymazlığı görmeden geliyoruz. Yahu bir yılda ülkemizde 1.7 milyar adet ekmek çöpe gidermiş. Çok mu zenginiz, paramız çuval işimi, har vurup harman savurmayı çok mu seviyoruz kimse bilmiyor. Bu kadar israfın bir durduranı olmalı. Dünya’da her yıl açlıktan ölen insan sayı 9 milyonu geçiyor. Bu kadar insan açlıktan ölüyor ama israf edilen gıdanın ederi açlık ile mücadele eden 1.5 milyar insanın karnını duyurmaya yetiyor. Fakat biz insanoğlu, başkasını gözümüz görmez olmuş halde ha bire tıkınıyoruz. Yok yok bu iş böyle olmaz ve buna dur, demek Allah katında da sevaptır.