Size de olur mu bilmem! Hani bazen insan öyle şeylerle karşı karşıya gelirde, birden gülesi veya ağlayası gelir. Böyle bir gülme olayı Çarşamba günü sabahı gazeteye gelirken başıma geldi. Elimdeki yerel Giresun gazetesine bakarken birden ilginç bir haber manşeti gözümü aldı. ‘Neymiş bu’ diye haberin olduğu manşete bakınca ne olduğunu iyice anladım. Haberin başlığında bir siyasinin, cumhurbaşkanına fındık için teşekkürü yer alıyordu. Okumaya başladım bu siyasinin niçin fındık için teşekkür ettiğine dair haberi. Siyasimiz bir Giresun vekili, hemi de hükümetten yani. Bulancaklı vekil kişi değil yanlış anlamayın. Bütçe plan komisyonunda bir konuşma yapmış ve fındığa Kasım ayında 14 lira verildiğinden yola çıkarak, Erdoğan’a teşekkür etmiş bu vekilimiz. Ben şunu anlamadım? Başkan Erdoğan, fındık alımı satımı filan mı yapıyor da, bu vekili kendisine teşekkürü borç biliyor! Fındık toplanmış, üretici fındığı pazara indirip satmış ve satılacak doğru dürüst fındık kalmamış ve Kasım ayının 1’inde hükümet tutmuş olmayan fındığa 14 lira verince bu vekilimiz bir sevindirik olmuş ki, o günlerde de fındığa sahip çıktık diye epeyce bir gazetelere açıklamalar yapmıştı. Fındık üreticisi bu vekilimizin gözünde hemen zokayı yutacak ve ilk seçimde de oylarını sandıktan içeri boca edecek. Haberi okudum ve kıs kıs kendi kendime gülmeye başladım. Bir yandan bisikletim ile yola devam ediyorum, bir yandan da sağdan soldan bana bakanlar herhalde ‘Sabah sabah neye gülüyor bu adam’ diye göz ucu ile beni takip ediyorlar. Ben öyle ağzım bir karış açık güler halde işime geldim. ‘Ya’ dedim seçimden seçime fındık üreticisinin kapısını çalan bu siyasiler, sokakta vatandaşın durumu nedir nereden bilsin!.. Alırlar aylık 20 bin TL’ye yakın maaşı, fındık üreticinin sıkıntısı varmış, fiyat evlere şenlikmiş çokta umurlarındaydı.