Hayatımız ne güzel tıngır mıngır giderken, birden her şey altüst oldu. Olacak şey değil ama oldu birden. Bir sabah kalktık baktık koronavirüsü diye bir şey bütün Dünya’yı sallamaya başlamış. Neydi ne oluyordu diyene kadar 3-4 ay geçti ve 150’nin üzerinde ülke içinden çıkılmaz bir durumla karşı karşıya kaldı. Önce Çin sonra Avrupa’da binlerce hasta ve ölüm ortaya çıkınca, koca koca ülkelerin sağlık başta olmak üzere çaresiz kaldığını hepimiz gördük. Türkiye salgın buralara gelmeden bir takım tedbirler alarak salgını yavaşlattı ancak, hayatı umursamayan bazıları “bize bişi olmaz” diye işin cıvığını çıkarmaya çalışıyor. Virüsü şu çıkardı, bu çıkardı demenin şimdilik bir faydası yok.(Dünya’yı yöneten bir avuç emperyalist güç ve ailenin yeni ve acımazsız oyunu bunu bilmek gerekiyor). Bunu def edene kadar tedbirlerden şaşmamak gerekiyor. Yoksa bizi de topun ağzına koyarlar ve altından çıkmayacağımız bir bedel öderiz. Bunu bilelim ve işi şakaya almayalım. Bu günlerde geçecek elbet. Daha önce çok sayıda sıkıntı çeken ülkemiz ve diğer ülkelerde de aynı sıkıntı söz konusu. İlacı ya da aşısı bulunana kadar istenilen şeyler yapılmalı. Dün meydandan geçerken, bir tanıdık, “Az bana baksana” diye yoldan çevirdi. Bende yanına gittim ve “Ne oldu” diye sordum. “Ya haberin var mı, Giresun’da 400 kişi bugün umreden gelmiş, kimsede onları karantinaya almamış” deyince, “Nereden duydun bunu” dedim. “İnternette bir arkadaş yazmış, oradan öğrendim” dedi. Bende “Allah aşkına bu arkadaş bunları mı takip ediyormuş, yetkili kimse bundan haberdar değil miymiş, fazla inanma bu tür haberlere” diye söyledim ve yoluma devam ettim. Bu kadar tedbir var, kontrol var, sağlıkçılar bir yandan, polis, bir yandan, belediye bir yandan işi sıkı tutuyor amma velakin bu arkadaş hepsinden daha iyi çalışıyor ve kaçanları görüyor. Böyle sallama şeyler ile milletin kafası bir karışmasın sonu gelmez. Bazıları da fırsat bulsa, nerede ise virüsü Dünya’ya başkan Erdoğan yaydı diyecek o kadar yani?