Erol KÜÇÜK
Köşe Yazarı
Erol KÜÇÜK
 

AH BİR ÇOCUK OLSAYDIM

Çocukluk güzeldir. İçinde saflık, temizlik vardır. Günümüzde özellikle anne-baba etkinliği sona erince… Yaşam şartlarıyla, evliliklerle herkesin başka yana savrulması, çocukluğunun sona ermesidir. Ben bu nedenlerden dolayı tekrar çocukluğuma dönmek istiyorum. Çocukluğuma geri dönmek istiyorum. Ağırdan sığırları çıkarıp otlatmak istiyorum. Bahçede arkadaşlarımla evcilik oyunu oynamak istiyorum. Bıkmadan usanmadan mika topu ile mahallemde arkadaşlarla top oynamak rakip takıma gol atmak istiyorum.  Yağmur sonrası su birikintileriyle ve çamurlarla oynamak istiyorum. Ta ki annem halimi görüp çılgına dönünceye kadar.  Canım acıdığı zaman oyuncak ve çikolata ile kandırılmak istiyorum. Top oynarken susadığımda sokaktaki teyzenin kapısına vurup ondan bir bardak ayran alıp doyasıya içmek istiyorum. Hayata ve kimseye karşı sorumluluğum olmasın isteklerimi biraz ağlayıp zırladıktan sonra elde etmeyi özledim.  Arkadaşlarımla oynarken küsüp iki dakika sonra hiçbir şey olmamış gibi tekrar oyuna devam etmek istiyorum.  Yine sevinçle okula gitmek istiyorum. Okula giderken yoldan geçen insanların saçlarımı okşamalarını istiyorum. Kimin oğlusun diye sorduklarında kaşlarımı çatarak babamın oğluyum demek istiyorum. Mutlu bir çocukluğum vardı benim. Kendimden küçük kardeşlerimi bir polis koruması gibi korurdum. İhsaniye Mahallesi eski bir evde geçti çocukluğum. Sokakta gece yarılarına kadar saklambaç oynadık. Sinemaya kaçardık. Eve geldiğimde kendimi uykunun kollarına bırakırdım. Gelecekle ilgili kaygılarım yoktu.  Çocukluk aşkımda vardı. Köpek kovalardık beraber. Bazen de top oynardık. Hastalanıp okula gitmediğim zamanlarda merak edip ziyaret etmesini isterdim. Artık hayatımda neyi kovalarsam kovalayayım bana o günlerdeki bir köpeği kovalamanın heyecanını vermeyeceğini biliyorum. Artık bu dünyada kötü insanların olduğunu biliyorum. Güçlü olmazsam ve zırhlarıma sarınmazsam bana zarar vereceklerini biliyorum. Yaramazlık yapmasam bile insanların benim canımı acıtacaklarını ve bu can acılarımın annemin üflemesiyle geçmeyeceğini biliyorum.
Ekleme Tarihi: 31 Temmuz 2018 - Salı
Erol KÜÇÜK

AH BİR ÇOCUK OLSAYDIM

Çocukluk güzeldir.
İçinde saflık, temizlik vardır. Günümüzde özellikle anne-baba etkinliği sona erince…
Yaşam şartlarıyla, evliliklerle herkesin başka yana savrulması, çocukluğunun sona ermesidir.
Ben bu nedenlerden dolayı tekrar çocukluğuma dönmek istiyorum.
Çocukluğuma geri dönmek istiyorum. Ağırdan sığırları çıkarıp otlatmak istiyorum. Bahçede arkadaşlarımla evcilik oyunu oynamak istiyorum. Bıkmadan usanmadan mika topu ile mahallemde arkadaşlarla top oynamak rakip takıma gol atmak istiyorum. 
Yağmur sonrası su birikintileriyle ve çamurlarla oynamak istiyorum. Ta ki annem halimi görüp çılgına dönünceye kadar. 
Canım acıdığı zaman oyuncak ve çikolata ile kandırılmak istiyorum. Top oynarken susadığımda sokaktaki teyzenin kapısına vurup ondan bir bardak ayran alıp doyasıya içmek istiyorum. Hayata ve kimseye karşı sorumluluğum olmasın isteklerimi biraz ağlayıp zırladıktan sonra elde etmeyi özledim. 
Arkadaşlarımla oynarken küsüp iki dakika sonra hiçbir şey olmamış gibi tekrar oyuna devam etmek istiyorum. 
Yine sevinçle okula gitmek istiyorum. Okula giderken yoldan geçen insanların saçlarımı okşamalarını istiyorum. Kimin oğlusun diye sorduklarında kaşlarımı çatarak babamın oğluyum demek istiyorum.
Mutlu bir çocukluğum vardı benim. Kendimden küçük kardeşlerimi bir polis koruması gibi korurdum.
İhsaniye Mahallesi eski bir evde geçti çocukluğum. Sokakta gece yarılarına kadar saklambaç oynadık. Sinemaya kaçardık. Eve geldiğimde kendimi uykunun kollarına bırakırdım. Gelecekle ilgili kaygılarım yoktu. 
Çocukluk aşkımda vardı. Köpek kovalardık beraber. Bazen de top oynardık. Hastalanıp okula gitmediğim zamanlarda merak edip ziyaret etmesini isterdim.
Artık hayatımda neyi kovalarsam kovalayayım bana o günlerdeki bir köpeği kovalamanın heyecanını vermeyeceğini biliyorum.
Artık bu dünyada kötü insanların olduğunu biliyorum. Güçlü olmazsam ve zırhlarıma sarınmazsam bana zarar vereceklerini biliyorum. Yaramazlık yapmasam bile insanların benim canımı acıtacaklarını ve bu can acılarımın annemin üflemesiyle geçmeyeceğini biliyorum.
Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yildizhaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.