Erol KÜÇÜK
Köşe Yazarı
Erol KÜÇÜK
 

GÜLE GÜLE SEVGİLİ CAN ÖZKAN; ‘YARIN SIRA KİMDE KİM BİLİR’

Vefat eden bir dostun ardından yazı yazmak çok zor. Hele bu insan sevdiğiniz ise yazması daha çok zorlaşıyor. Sessiz Gemisi’ne ansızın binip, sonsuzluğa gidişi Can Özkan’ın özlemi bitmeyecek.  Onun gülüşünü, ‘Merhaba öğretmenim ne var ne yok’ deyişini özleyeceğim. Bir yerlere yetişmek için yola koyulan insanların yolculuk hali içinde gibi görürdüm bazı günler Can Özkan’ı. Kendisiyle, çevresiyle barışık; merhabası dudağının ucunda, yürürdü.  Bulancak Belediyesi emeklisi Can Özkan’ı İlçede onu tanıyan 7’den 70’e herkes tarafından sevilen sayılan insandı. Kimsenin dedikodusunu yapmayan, herkesi olduğu gibi kabul eden bir kişiydi. Gönül zenginiydi. Sosyal, sıcak, ilgili, tavırlı, sevgi doluydu. İnsana güven veren, pozitif ve empati bir insandı. ‘Sen, mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin… Acının, hüznün, bir ananın oğlunu yitirdiği anın çaresizliğini çizebilir misin? Bir kuş uçtu. Bir serçe kuşu. Bir turna geçti, gitti gelmemek üzere uzak dost ellerine. Uçan kuş bazen oğul olur. Bazen Can olur. Dost, arkadaş olur. Bir kuş ki erişilip arkasından yetişilmeyen. İki kelam edip dosta selam gönderilmeyen. Uçan geri gelir mi?’ Ben Can kardeşimle çoğu zaman tesadüfte olsa Demirel Petrol’de buluşuyorduk. Vedat ve Telat Demirel kardeşlerin çok samimi arkadaşı idi. Arasıra bende onlara takılıyordum. Sohbeti hoştu. Can’ın spor giyimi, davranışları, çok yönlü kişiliği bitmek bilmeyen enerjisi ile toplumun her kesimi ile sıcak, içten, samimi ilişkileri onu farklı kılıyordu. Sevilen insan Hamit Karaoğlanoğlu’nun yanında çalışmaya başlayınca yolum olduğu için çoğu zaman onu görme ve konuşma fırsatım oluyordu. Ama her şeyden önce kibar, nazik, hoşgörülü, sevgi dolu, herkesin derdini dinleyen, çözüm üreten gerçek bir dosttu. Çok yoğun yaşamasına rağmen halinden şikayetçi olduğunu duymadım. Ancak zaman zaman gönül yorgunluğunu htim bazılarının davranışları karşısında. Aşık Veysel diyor ki; ‘Ben giderim adım kalır dostlar beni hatırlasın/Düğün olur bayram olur dostlar beni hatırlasın/Can kafeste durmaz uçar dünya bir han konan göçer/Ay dolanır yıllar geçer dostlar beni hatırlasın/ Ancak siz sevgili Can: yıllarca hatırlanacak ve yaşayacaksınız. Çünkü toplumda bıraktığınız güzellikler hep hatırlanacak. Güle güle güzel insan. Toprağın bol olsun….
Ekleme Tarihi: 01 Kasım 2018 - Perşembe
Erol KÜÇÜK

GÜLE GÜLE SEVGİLİ CAN ÖZKAN; ‘YARIN SIRA KİMDE KİM BİLİR’

Vefat eden bir dostun ardından yazı yazmak çok zor.

Hele bu insan sevdiğiniz ise yazması daha çok zorlaşıyor.

Sessiz Gemisi’ne ansızın binip, sonsuzluğa gidişi Can Özkan’ın özlemi bitmeyecek.

 Onun gülüşünü, ‘Merhaba öğretmenim ne var ne yok’ deyişini özleyeceğim.

Bir yerlere yetişmek için yola koyulan insanların yolculuk hali içinde gibi görürdüm bazı günler Can Özkan’ı.

Kendisiyle, çevresiyle barışık; merhabası dudağının ucunda, yürürdü.

 Bulancak Belediyesi emeklisi Can Özkan’ı İlçede onu tanıyan 7’den 70’e herkes tarafından sevilen sayılan insandı.

Kimsenin dedikodusunu yapmayan, herkesi olduğu gibi kabul eden bir kişiydi.

Gönül zenginiydi. Sosyal, sıcak, ilgili, tavırlı, sevgi doluydu.

İnsana güven veren, pozitif ve empati bir insandı.

‘Sen, mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin…

Acının, hüznün, bir ananın oğlunu yitirdiği anın çaresizliğini çizebilir misin?

Bir kuş uçtu.

Bir serçe kuşu.

Bir turna geçti, gitti gelmemek üzere uzak dost ellerine.

Uçan kuş bazen oğul olur.

Bazen Can olur.

Dost, arkadaş olur.

Bir kuş ki erişilip arkasından yetişilmeyen.

İki kelam edip dosta selam gönderilmeyen.

Uçan geri gelir mi?’

Ben Can kardeşimle çoğu zaman tesadüfte olsa Demirel Petrol’de buluşuyorduk.

Vedat ve Telat Demirel kardeşlerin çok samimi arkadaşı idi.

Arasıra bende onlara takılıyordum.

Sohbeti hoştu.

Can’ın spor giyimi, davranışları, çok yönlü kişiliği bitmek bilmeyen enerjisi ile toplumun her kesimi ile sıcak, içten, samimi ilişkileri onu farklı kılıyordu.

Sevilen insan Hamit Karaoğlanoğlu’nun yanında çalışmaya başlayınca yolum olduğu için çoğu zaman onu görme ve konuşma fırsatım oluyordu.

Ama her şeyden önce kibar, nazik, hoşgörülü, sevgi dolu, herkesin derdini dinleyen, çözüm üreten gerçek bir dosttu. Çok yoğun yaşamasına rağmen halinden şikayetçi olduğunu duymadım. Ancak zaman zaman gönül yorgunluğunu htim bazılarının davranışları karşısında.

Aşık Veysel diyor ki; ‘Ben giderim adım kalır dostlar beni hatırlasın/Düğün olur bayram olur dostlar beni hatırlasın/Can kafeste durmaz uçar dünya bir han konan göçer/Ay dolanır yıllar geçer dostlar beni hatırlasın/

Ancak siz sevgili Can: yıllarca hatırlanacak ve yaşayacaksınız.

Çünkü toplumda bıraktığınız güzellikler hep hatırlanacak.

Güle güle güzel insan.

Toprağın bol olsun….

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yildizhaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.