Hoşunuza giden herhangi bir ritüelinize hobi diyebilirsiniz. Örneğin müzik çalmak/dinlemek, kitap okumak, oyun oynamak, arkadaşlarla vakit geçirmek gibi arttırılabilecek bir sürü eylem, hobi adı altında derlenebilir. İnsanın hoşuna giden şey, her zaman ücretsiz olmaz. Mesela kimisi yemek yemeye bayılır para öder ve yer. Ben kendimden bir örnek vereyim. Bundan yaklaşık bir 6-7 sene önce(belki daha fazla) okulda iken, ders saatlerinin bitişinde okulun en üst katındaki piyanoya heves etmiştim. Her okul çıkışında gidip tuşlara dokunarak, bir nebze de olsun kendimi geliştirmiştim. O zamanlarda bilmiyordum piyano kurslarını tabii. O okuldan ayrıldıktan sonra, artık çala bilecek bir piyano yoktu etrafımda. Zamanla ezberlediklerimi, el hızını, kombinasyonları unuttum hatta ve hatta notaları bile karıştırır hale geldim. Geçen ay benim bu eskiden var olan piyano sevdasını gün yüzüne çıkartmak istedim. Kendime bir piyano almayı hedef koydum. İnternete girip fiyatlara baktığımda ise şok oldum.  2 milyon lira! Evet, 2 milyon. Bildiğimiz milyon. 999 bin 999’dan sonra gelen milyon. Hem de o milyondan 2 tane. Tabii siteyi ilk açtığımda karşıma en pahalısı geldi. Benim için kuyruklu piyano olmasına gerek yoktu. Makul olsa da olurdu. Aşağı doğru indim ve fiyatlar biraz da olsa azalmıştı. 500 bin, 200 bin, 125 bin derken en son 10 binlere kadar düştüğünü gördüm. Herhangi bir anlam veremedim. Hobi için çalınacak olan bir müzik aleti niçin bu kadar pahalı olur. İç malzemelerinin fiyatları pahalı diye mi? Hiç sanmıyorum. Sırf bir gösteriş olsun diye! Kendimi bir kenara bırakayım. Geçimini müzik ile sağlamak isteyen birisi, yeteneği olduğu piyanoya nasıl bu kadar para versin? Yahu şimdi çıkar birisi der ki; blok flüt çal, gitar çal, kanun çal. O kişinin piyanodan alacağı zevki, blok flütten alabileceğini hiç sanmıyorum. Ha, tabi kimisi alır o başka. Değinmek istediğim nokta özünde, bir hobinin bile bu kadar pahalı olduğu. Meslek edinenler için bile pahalı. Artı olarak şunu eklemek istiyorum internette piyanonun ufak taburesini arattım fiyat olarak. Tabii en başta pahalı geliyor. 5 bin liralık bir tabure. Yahu ne yapıyor bu tabure? Uçuyor mu? Yemek mi hazırlıyor? Oturuyorsun buna ya oturuyorsun! İnsanları mı soyuyorsunuz anlamıyorum ki! Hani taburede değerli taşlar olsa anlayacağım. O da yok! Buna 5 bin lira versem oturmaya kıyamam ki. Asarım evimin bir köşesine, durur orada. Gider düğünlerde olan plastik sandalyede çalarım piyanomu! Hobi edineceğimiz aktivite ve objelerin bu denli pahalı olması bana olağanüstü geliyor. Bu sadece müzik aletlerinde değil çoğu şey için geçerli.