Hatalar insanlara özgüdür. Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapamayan insandır ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız görmektir. Eğer bir insan size değer vermiyorsa sorunları bahane ederek sizi kendinden uzak tutmaya çalışır bir süre. Eğer biri size değer veriyorsa dağlar kadar sorunları göz ardı edip size değer vermeye devam eder. Engel teşkil etmez. Kısacası değer veren insan çok önemli olmadığı sürece bahanesi bulmaz. Bana dünyanın 7 harikası nedir? Diye sorsalar: Görebilmek, duyabilmek, hissedebilmek, sevebilmek, gülebilmek, paylaşabilmek ve affedebilmektir derim. Değer verdiğiniz saygı duyduğunuz insan istemeyerekte olsa sizi belki bir değil birkaç kez kızdırmış olabilir, sizde buna çokta hiddetlenmiş olabilirsiniz. Bunu aşmanın tek yolu affetmektir. Hepimiz bugüne kadar birileri tarafından incitildik, hepimiz birilerini incittik, kızdık, kızdırdık, öfkelendik, darıldık, küsmedik mi? Affetmek; bizi geçmişi geçmişte bırakıp, anı yaşamayı ve geleceğe umutla bakma güzelliğini verir. Affetmek insanı rahatlatır. Yaratan sevgi üzerine kurmuştur dünyayı. Anlayış, hoşgörü, Affetmek büyüklüktür, erdemliktir.  Hata yapmayan insan düşünülemez. Kişinin insanlıktaki derecesi, hatalarını kabul edip düzeltmek için gösterdiği gayret ve titizlikle ölçülmelidir. Hata yapmak insanca, bağışlamak kutsalsa bir iştir. Başkalarının yaptığı hatalardan dolayı kızarsak, onları değil kendimizi cezalandırmak oluruz. Hatanın en büyüğü hatalı olduğunu bilip de onu düzeltmenin çaresine başvurmamaktır. Hataların en büyüğü, hatalarının hiçbirinin farkına varmamaktır. Hoşçakalın.