Kitap okumak bir yaşam biçimidir.Kitap okumak bana hava kadar,su kadar bir ihtiyaçtır.İyi bir dost,iyi bir iletişimden geçer.Kitapların dostlarımız gibi anlatacakları vardır.Anlattıkları yaşamı etkiler. İnancım o ki,göz ve gönül hoşluğunun tadına ve seyrine doyum olmaz.Kitaplar sadık bir dost gibi bizi bırakmazlar.Herkes bizden uzaklaşsa kitaplar asla uzaklaşmaz. Hem kitaplar bize yaşamı öğretir.Yol gösterir,güzel örnekler verir.Gitmediğimiz yere bizi Evimde bana göre mini kütüphanem var.Her gün kitaplarla barışık yaşamak isterim. Kütüphanemde bu kez  Türk klasiklerine göz atıyorum önce,sonra dünya klasiklerine gözüm takılıyor.Lise yıllarında okuduğum bir kitap. Dünya’ca ünlü yazar Tolstoy’un eserlerine bakıyorum:’’İnsan Ne ile Yaşar?’’gözüme takılıyor.Lise yıllarımdam bu yana kaç kez duydum bu kitabın adını.Raftan alıyorum,başlıyorum  yıllar sonra tekrar okumaya: Karlı bir kış günü,fırtınalı günde tir,tir titreyen bir adam,üstünde başında kıyafeti yok...Hikaye’ye öyle kaptırıyorum ki kendimi,üçsaat içinde son sayfasını okuyup başımı kaldırdığımda fark ediyorum:Gün çoktan kararmış,hava soğuk,Kasım ayının son haftası,artık sonbahar yerini kışa bırakmaya hazırlanıyor. Kitabı okumayı tamamladığımda kitapta tir tir titreyen adamı,ona yardım edeni,merhameti düşünüyorum.İnsan neyle yaşarmış anlıyorum bir kez daha. Yaşama dair ders niteliğinde bir eserle tanışmanın vakti geldi diyorsanız dünya klasikleri arasında yerr alan Tolstoy’un eşsiz eseri’’İnsan Ne İle Yaşar’’sizi bekliyor.