Öğrencilik hayatımız boyunca gizliden gizliye örnek aldığımız, hayatımıza şekil veren cümleleri hiç unutmadığımız efsane öğretmenlerimiz vardır. Bizlere özgürlüğü, hayatı yeniden anlamayı, dünyaya farklı açılardan bakmayı öğretir.Benim öğretmenlik mesleğini seçmemde ilkokul öğretmenim rahmetlik Murat ekiz’den örnek aldım.Allah nur içinde yatırsın. Bulancak Lisesi’nde öğrenciliğimin ardından koca koca yıllar geçti aradan. Nesiller bir ırmağın suları gibi akıp geçti önümden. Bense bu suyun kenarındaki yaşlı ağaç gibi sessiz ve hareketsiz kendi hayatımı yaşadım. Gıdamı akan bu sudan aldım. Hayatımdan memnunum. Elde avuçta bir şey yok ama kalbim dolu. Hem de öyle dolu ki. Bulancak Lisesi’nde çalıştığım 19 yıl içinde binlerce öğrencime dokundum. Türkiye’nin neresinde olsam yanımdalar.Gönüller kazandım.  Bulancak Lisesi Efsane öğretmenlerden Emekli öğretmen Enis Satır ile çevrimiçi sohbet ederken dedim Bulancak Lisesi efsane öğretmenleri ile okulun yeni öğretmenlerini buluşturalım.Enis Öğretmenim bunu ancak sen başarırsın.Hemen yola koyuldum.53 öğretmenimle çevrimiçi görüştük.Birçoğu çok mutlu oldular.Bir kısmından cevap bekliyorum. 22 Temmuz cumartesi  akşamı saat 18.00’de gelecek arkadaşlarla Piraziz Eğrice  Sahil Pide’de buluşacağız  yıllar sonra.Bundan güzel bir mutluluk olabilir mi? Ben öğretmenlik yaşamımda öğrencilerimi hiçbir zaman çocuk yerine koymadım.Onları hep kendime yakın,arkadaş gibi hissettim.Gönüller kazanmaya çalıştım.Eğitim zor iştir.Öğretmen öğrencisinin gözüne bakarak ders anlatır.Onların gözlerini okur.Eğer bunu yapamıyorsa öğretmen,öğretemez.Çünkü öğrencisinin gözüne bakınca  içindeki hüznü sevinci,kederi yani ne varsa onu görür.Bende hep böyle yaptım ve sıkıntılı gördüğüm öğrencimi teneffüste yanıma çağırır sorununu paylaşırdım.Bu davranışlar,öğrenciyi size yaklaştırır,uzaklaştırmaz.Onları anlamak,dinlemek,samimi olmak çok önemli.Onların hayatına dokunabiliyorsan ne mutlu sana.işte ben öğretmenlik yaşamımda böyle mutlu oluyordum.Çünkü az yada çok para almanızın bir önemi yok bu işte.Öğrencilerin gözlerinin parlaması,mutluluklarına mutluluk katmam benim için çok önemliydi. Geçen yıl İstanbul’da Beşiktaş’ta kızımla geziyorum.Arkadan öğretmenim diye bir ses duydum.Yıllar önce Bulancak Lisesi’nde okuttuğum bir kız öğrencim, yanıma geldi ve heyecanla ‘Öğretmenim sizi çok özlemişim’’dedi.Sarıldık birbirimize.Kızım baba ne kadar çok öğrencilerin seni seviyormuş dedi.Bu bahtiyarlık beni inanın çok mutlu etti.Benim gibi Bulancak Lisesi efsane öğretmenlerimle (52 öğretmen) kısmet olursa 22 Temmuz Cumartesi akşamı Piraziz Eğrice sahil Pide’de buluşacağız.  Arkadaşlar kimseye randevu vermeyin,şimdiden not alın.Tarihi buluşmada yıllar sonra birarada olmak hepimizi mutlu edecektir.