Yıllar önce Selvi boylum, Al yazmalım filminden zihnimde kalmış ‘Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti…’ repliği dikkatimi emek kelimesine çekmişti. Evet, bazen tam da bir söz söyleyecekken, bazen tam da arkamı dönecekken hatırladığım bu söz beni kendime getirir. Tekrar ne istediğime, hayallerime, istediğim anı yaşamaya odaklanırım. Emek vermek terlemektir bilirim. Bu noktada önemli olan neye emek verdiğin, verdiğin emek neye değecek önemli. Sadece istek yetmiyor, inanmak, inanarak yaşarsak emek verdiğimize değiyor. Sevdiklerimiz için attığımız her adımda sevgiyi hmek gerek. Büyük usta Can Yücel’in dediği gibi; ‘Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…’  Kısacası sevgi emektir, sabırdır, umuttur, yaşamdır. Sevgi inanmaktır, en güzel duyguları paylaşmaktır. İnsanları birbirine yakınlaştıran en saf duygudur sevgi. Bir şeye içtenlikle bağlanmak, onu sevmek ve sahiplenmek verilebilecek değerlerin en büyüğüdür. Bu duygu ve düşüncelerin sadece böyle günlerde değil tüm zamanlarda yaşanması dileği ile tüm insanlara dostluk ve kardeşlik diliyorum. Her gününüze, her adımınıza emek verin. Sevgiyle adım atın…