Gençliğine mi güveniyorsun? Naturanın güçlü olduğuna mı güveniyorsun? Bana bir şey olmaz sözüne mi güveniyorsun? DNA’nın bu virüsü kabul etmeyeceğine mi güveniyorsun? Yoksa… Böyle bir virüsün olduğuna mı inanmıyorsun? Akşamları olsun TV kanallarını hiç mi izlemiyorsun? Hepsini bir yana bırakalım: Canına kastın ne? Kendini düşünmüyorsan çevrendeki günahsızların vebalini demi düşünmüyorsun?  Öyle ise: Neden MASKE’ni takmıyorsun? Neden yanındakilerle aranda mesafe bırakmıyorsun? Ellerini muhakkak yıkardırsın, ona bir şey diyeceğim yok. Olmaz demeyelim, Nasrettin hocanın göle maya çalıp “Ya tutarsa” demesi gibi, ya bu virüs senide yakarlarsa, hiç o yönünü düşündün mü? Allah o yoğun bakımlara, o solunum cihazlarına düşürmesin kimseleri… Düşenler: Keşke hiç maskeyi çıkarmasaydım da gece yatarken bile taksaydım diyecek durumdalar… Bu yazıyı neden kaleme mi aldım? Salı günü çarşıya çıktım: Acaba başka bir ülkede miyim dedim kendi kendime. Hem de maske takma mecburiyeti olan rizikolu bir şehirdeyim… Başka ülke sözü burada yanlış anlaşılmasın. Çünkü başka ülkelerin durumu bizden daha berbat… Bu işin şakası yok, çaresi de şimdilik yok. Yapılacak olan sabretmek, yetkili mercilerin tavsiyelerine uymak, kendimizi ve çevremizdekilerin sağlığını birazcık olsun düşünmek… Birlikte bu işin altından kalkarız. Yoksa; Veba salgını gibi bir milyonun üzerinde dünya can kaybı verebilir. Kolera salgını gibi değişik zamanlara ayrılarak, mutasyona uğrayarak meydana gelen dalgalanmalarla milyonlarca can kaybı içinde bizde olabiliriz. Ne olur tak şu maskeni, erinme, üşenme, uy şu tavsiyelere. Her şeyin yasakla olmasını beklemeyelim. Yasak ve para cezası olunca uyuyoruz da, yasak kalkınca neden her şeyi unutuyoruz? Birden sokaklar doluyor, maskesizler cirit atıyor, mesafe ortadan kalkıyor! Ne diyeyim benim kalem bu kadar yazıyor, kura bakmayın, kendinize iyi bakın, MASKENİZİ takın. Sağlıklı kalın. Allah hepimizi esirgesin.