Öyle Öğretmenler var ki; yalnızca öğretileriyle değil düşünceleri ve cesaretleriyle döneme damgasını vurmuşlardır. Anne ve babamızdan sonra gün içinde yüzünü en çok gördüğümüz, hayatla ilgili en çok şey öğrendiğimiz, ’’büyüyünce ben de onun gibi olacağım’’ dediğimiz, hayatımıza yön veren kişiler; Öğretmenlerimiz... Büyüyüp de ‘’kocaman’’ olduğumuzda bile hala bize kattıklarını hatırladığımız, hayatımızda asla değişmeyecek bir iz bırakan öğretmenler. Örnek ilkokul öğretmenlerim Rahmi Tiryaki, Murat Ekiz, Ortaokulda Mehmet Güneş, Yılmaz Yıldırım, Lise’de Musa Çağlayan, Hasan Akkuş unutamayacağım öğretmenlerim. Tamam, belki de kendi öğretmenlerimizi on binler, yüz binler tarafından tanıyordu, ancak ‘’Bir kişinin hayatı bile benim öğretilerimle iyi yöne değişecekse, o bana yeter’’anlayışıyla hareket etmeleri bile hiçbir mukayese kabul etmiyor. Ancak öyle öğretmenler var ki; yalnızca öğretileriyle değil, düşünce ve cesaretleriyle bir döneme damgasını vurdular. ‘’İyi öğretmenler iyi nesiller yetiştirir’’ diye boşuna dememişler. Kör, sağır ve dilsiz olan ünlü pedagog Hellen Keller’in öğretmeni, ona körler alfabesini öğreten, çocukluğunda kendisi de görme engelli olan anne Sullvarin idi.  T.C kurucusu M.Kemal Atatürk’ün ‘’başöğretmen’’sıfatına sahip olması tabii ki tesadüf değil. Ülkenin Latin harflerine geçmesinden Anadolu’nun en ücra köşesindeki okullara yazdığı Geometri kitaplarıyla Türkçe’ye yepyeni matematik ve geometri terimleri kazandırdı. Halkevlerini açarak her yaştan vatandaşın eğitim almasına, okuma yazma öğrenmesine ve meslek edinmesine katkıda bulundu.  Yazımı öğretmenlerle ilgili yazılmış güzel sözlerle tamamlamak istiyorum: Öğretmen, geçmişin öğreticisi, geleceğin kurucusudur./Öğretmen, bilgi tohumu eken bahçıvan gibidir/ Öğretmen öğrencisinin gülüşüne düşen ilk cemredir./Öğretmenlik bir meslek değil bir yaşam biçimidir./Gelecek gençlerin, gençler ise öğretmenlerin eseridir/Ömründe bir kere açan ve ölene kadar hiç solmayan tek çiçek öğretmendir/Öğretmen bir gül gibidir. Koku verir, güzelliği yansıtırlar ama asla dikenini batırmazlar./Bu hayatta eli öpülesi ve hakkı asla ödenmeyecek olan iki insan vardır. Birisi analarımız, diğeri ise öğretmenlerimizdir.