Geçmiş derken, atalarımızı, geçmiş nesillerimizi dile getirmek değil gayem. Geçmiş… Geçmiş gitmiş,işte koskoca üç yüz atmış beş gün… Birçoğumuzun haberi bile olmadı, bir yılın bitip yeni bir yıla başlandığından! Daha dün gibiydi 2017 Ocak bir in başlaması… Kısa anda nasıl bitti anlayamadık. Takvimin yaprakları birer birer düştü. O kısa anda bitti dediğimiz günlerde neler yaşadık nelerde bize ondan tez geçti geliyor herhalde… Kimimiz şehitlerimizin acı haberleriyle yıkıldı. Kimimiz hastalığın pençesine düşerek başlarının derdine düştü. Kimimiz kendi kendini bu dünyadan ayırdı. Kimimiz doktor doktor hastalığına çare bulma yollarında kaldı. Kimimiz gece gündüz demeden çocuklarının nafakalarını temin için uğraştı. Kimimiz ekmek parası kazanabilmek için yeni iş düzeni kurdu. Kimimiz kurduğu iş düzeninde başarısız olarak iş yerini kapattı. Kimimiz her ne olursa olsun doğruluk ve dürüstlükten şaşmayarak çocuklarının boğazından haram lokma geçirtmemeye çalıştı. Kimimiz kazandıkça kazandı, bu arada para hırsına büründü; haramı, helali unuttu. Kimimiz ev aldı, mesken edindi. Kimimiz yer aldı, kendini tabiattın kucağına attı. Kimimiz eve gelince, bugün görevimi yapıp, aldığımı hak ettiğini düşündü. Kimimiz boş ver deyip, yatıp uyudu. Kimimiz komşusuna iyilik de bulunmak için çaba harcadı. Kimimiz bir günaydını esirgeyerek yanından geçip gitti. Kimimiz emekliye ayrıldı, yılların verdiği yorgunluğu atmak için; oh be rahatlık varmış dedi. Kimimiz geçim sıkıntısı çekmeye başlayarak daha yorgunluğu geçmeden yeni iş aramaya başladı. İşte bu nedenlerle geçmişten hep kopmaya çalıştık. O ümitle baktığımız gelecekte böyle geçecek fakat bizim ümitler hep gelecek yıllar devam edecek… NİCE ÜMİT DOLU, SAĞLIKLI YILLARA…