Gazetelerin birisinde okuduğum bir haber dikkatimi çektiğinden okurlarımla paylaşmak istedim. Bir kadın yıllar önce ileride oğlunun evleneceğini düşünerek gittiği bir düğünde damada bir çeyrek altın takmış. Aradan yıllar geçmiş fakat oğlu evlenmemiş.  Oğlunun daha da evlenmeyeceğini düşünen kadın takı taktığı damadın ailesine bir mektup yazarak oğlunun evlenme niyetinde olmadığını, bu nedenle düğünde edemeyeceklerinden yıllar önce damada taktığı çeyrekliği geri istemektedir. Bu yazı çok garibime gittiği için kaleme aldım. Evet… Bizde adettir eskiden beri… Düğün yapana hatta ev yapana maddi, manevi daima yardımcı olunurdu. Herhalde bu yardımlar artık beklentiler karşılığına dönüşmüş. Adı üstünde yardım… Adam seni düğününe davet etmiş.  Sende bu düğüne gönlünce bir hediye ile iştirak etmişsin. Bu para olur, altın olur, herhangi bir eşya olur. Benim düşüncem bu karşılık beklemeden olur. Bu bir yardımlaşma ise senin cemiyetine de icabet edenler aynı düşüncede olmalı… Karşılık bekleyerek yapılan yardım, yardım değildir. Hem yıllar önce bir çeyreklik yirmi beş, otuz lira iken şimdi iki yüz seksen liralara yükseldi. Aynı karşılıkta hediye alacaklıların halini düşünün. Kuyumcularda herhalde bunu bildikleri için hediyelik altınların yarım gramlıklarını da piyasaya sürdüler. Ne diyelim… Allah kolaylık versin, alana da verene de… Sağlıklı kalın, mutlu yaşayın.