Eskilerin en önemli günü idi Eylül’ün biri, Her şey bir Eylüle ayarlanırdı eskiden. Esnafta alacak defterleri açılır, veresiye defterleri kapanırdı… Eskiden düğün edecekler, Bakkaldan düğün kumanyalarını Eylül birde ödemek üzere alırlardı. Mobilyaları, elbiseleri hep Eylül birden itibaren ödemek üzere alınırdı. O zamanlar taksit yoktu, krediyi almak pek kolay değildi banklardan… Bilhassa fındık mahsulü yapanların güvencesi hap bahçesindeki fındığı idi… O sene fındık olmasa birçokları borcu gelecek yılın Eylül birine ertelenirdi. Tabi borç da katlanırdı… O nedenle herkes bahçesini İyice bakar tabi gübrelerle fındık ocaklarının diplerini imar ederlerdi. Tabi ki bu herkes için geçerli değil, parası olan nakit alışveriş ederdi… Memurlar aybaşı veresiyesi alışveriş yaparlardı. O zamanlar kredi kartı yoktu. Herkes alışveriş yaparken ‘ayağını yorganına göre uzatırdı’ Şimdiki gibi çek kartı, sonra ödeyebilirsen öde, ödeyemezsen diğer kartı kullan onunla öde. Gelecek seferde diğer kartı kullanırsın, böylece borç batağına saplanırsın… Her şeyin bir kolaylığı varsa bir batağı da var… İşte o Eylül Bir den canlanırdı piyasada. Hele o sene mahsul çoksa, düğünler çoğalır, sünnetler yapılır, şölen havasına girerdi köyler, şehirler. Bir Eylül bolluk ayı, bereket ayı derlerdi büyüklerimiz. Esnaf alacağının çoğunu almıştır. Yeni veresiye defterleri açılır, ta gelecek Eylül bire kadar şimdide Eylül ayı yine de değerli ay… Bir Eylül de denizciler ‘Vira Bismillah’ derler… Bir Eylül de Muharrem ayı (eski aylardan) başlar her evden aşure kokusu gelir bu ayda… Bu ayda okullar açılır, geleceğin aydın kişilerin yetiştirmek üzere… Her şey Bir Eylül’le başlar… İşte Bir Eylül’ün faziletleri… Not: Eskiden her şehirde fındık pazarları vardı. Üretici Ürününü fındık pazarına getirirdi. Tüccarlar buralarda fındığı bakıp alırlardı. Hatta birçok tüccar Köylere gider fındık alırdı. Şimdi Üretici tüccarın ayağına götürüyor fındığını. Her devrin ayrı bir özelliği var… Sağlıklı kalın, Mahsulünüzü iyi değerlendirin…