Bu yazımı Cumartesi günü kaleme aldım. Güzel bir hava… Güneş şahane… Rüzgâr yok denecek kadar az… Bol D vitamini… Tam bir bahar havası… Fakat nedense insanlarda bir durgunluk var. Daha zaman böyle havalarda sokaklar cıvıl cıvıl olurdu, her tarafta bir hareketlilik izlenirdi. Nedendir bilinmez ama bana kalırsa bu insanları ürküten Korona olsa gerek. Çünkü… Dün bir cenazeye gittim. Dua esnasında bile herkes birbirine mesafeli duruyordu. Hatta bir kişi hafif bir öksürünce yandakilerin çaktırmadan uzaklaştıklarını gördüm. Demek ki millet maskenin, mesafenin neden tavsiye edildiğini yeni yeni anlamış. Bu son varyantın şakasının olmadığı, nerde ise herkese bir uğrayıp sona ereceği belirtileri var gibi. Bereket gençler olsun ve aşısı tam olanların olsun hastaneye yatma olasılığı pek az. İlk başlangıç gibi olsa Allah korusun çoğumuz perişan olurduk. Her taraf kıpkırmızı olsa da zayiatı az olması sevindirici. Çoğumuz birbirilerimize gitmeye çekinir olduk. ‘Acaba ben gidince mi virüsü oradan kaptım? Acaba benden mi onlara virüs bulaştı?’ korkusu gidip gelmeyi engeller oldu. İnşallah bu virüs denen canavardan en kısa zamanda kurtuluruz. Sağlıklı kalın yine de tedbiri elden bırakmayın.