Trabzonspor-Fenerbahçe maçı sonrası çıkan olaylar Türk futboluna darbe vurdu. Olmaması gerekli idi. Sahada güzel bir mücadele olmasına rağmen olaylar buna gölge düşürdü. Eğri oturalım doğru konuşalım misali ortada bir gerçek var. Fenerbahçe maçı kazanıp saha ortasında sevincini yaşıyor, belki abartmış olabilirler. Aynı şekilde ilk yarıda Trabzonspor deplasmanda Fenerbahçe’yi yenince yaptı ama taraftar sahaya inmedi. Haddini aşarak fiziksel boyuta ulaştığı, maç sonunda kaçınılmaz olarak futbolculara kadar bulaştığı ‘gırtlak gırtlağa’ kavga hiçte Trabzonspor taraftarına ben yakıştıramadım. Bence sahaya giren bu taraftar topluluğu gerçek bir Trabzonspor taraftarı olamaz. Bugüne kadar Trabzonspor içte ve dışta oynadığı diğer maçlarda bu olay yaşandı mı? İlk yarı uzatmalarında Fred skoru 0-2 yapınca, maçı izleyen tüm sporseverler ya Abdullah Avcı’dan ya da ‘durumdan vazife çıkaran’ Trabzonspor taraftarından bir hamle bekliyorlardı. 90 dakika sürmemesi gerekirdi. Halil Umut Meler yumruk travması yaşamamış olsaydı, bu maçı keser oynatmazdı. Kaybedeceği şey olmayan her kozunu oynar. İsmail hoca çok kart açmadan üç puanı kurtarmayı planladı. Haklı da çıktı. Rakip ilk yarıda golleri altın tepside sundu. Lakin maç sonrası yaşanan olaylar yüz kızartıcı idi. Futbol ile ilgili olan bu tablodan çıkaracağımız ders utanç verici. Sebep olanları kınıyorum. Maç bitmeden hesap kesilmez. Trabzonspor ikinci yarıda önce eşitliği sağlamak, sonra kazanmak için tüm kozlarını oynadı. Avcı, yaptığı hamleler ile bunu gösterdi. Son dakikalarda eşitliği sağlayacak pozisyonlar da buldu. En azından bir puan dedi. Bordo-mavili ekip kalan sürede tüm gücüyle denkliği sağlamaya çalışırken kalesinde de ciddi tehlikeler yaşadı. Hesap kesildi. Maçın geneli için söylüyorum; Trabzon’da sıra dışı çok olay yaşandı. Ama yeni statta alışık değiliz bu tarza. Ne olur yapmayın ve takıma zarar vermeyin artık!