Sarı saçlım, mavi gözlüm, gelme! Evet, gelme, Hani, Türküler, şarkılar yaptılar ya senin için, Toplanıp, hep beraber söylüyor, Seni istiyorlar, bekliyorlar ya dört gözle. Hani diyorlar ya; Bir daha çık Samsun’a çık gel diye. Gelme mavi gözlüm. Senin üzülmeni istemem. Şaşkınlık içinde kalmanı, Hayal kırıklığına uğramanı istemem. Gelirsen, görürsen, Çok üzüleceksin biliyorum. Çünkü, Ülken çok değişti Mavi gözlüm. Gelme, üzülme. Senin için, Konuştukları, Anlattıkları yalan, yalan söylüyorlar halkına. Huzura geliyorlar ya özel günlerde Öylesine, inanma. Utandıkları için yapıyorlar...!   Sakın Gelme Mavi gözlüm, Gelip üzülme. Senin kurduğun ülkende, senden eser kalmadı. Kurduğun fabrikaları, işyerlerini Neler yaptıysan halkın için sattılar, savdılar. Gelme mavi gözlüm. Senin zamanında, Dünyada var olan, O zamanki devletlerin paralarından daha değerli olan, Üzerinde fotoğraflarının olduğu paran, Şimdi yerlerde sürünüyor…   Kurduğun dostlukların, arkadaşlıkların bozuldu. Komşularınla bile araya düşmanlık tohumları ektiler...   Gelme mavi gözlüm, Gelirsen yaş dolar mavi gözlerine. Ülkende, Çocuklarını okula aç gönderiyor anneler babalar. Halkın çok yoksullaştı, fakirleşti. Daha neler var neler… Daha fazla yazıp, Seni daha fazla üzmek istemiyorum. Gelme, mavi gözlüm, sarı saçlım. Gelirsen, halimizi görürsen çok üzülürsün... Gelme kurban olduğum. Halkınla beraber kurtardığın toprağın sarsın seni. Seni bağrına bassın, sarılsın sana Anadolu’dan gelen vatan toprakları. Toprağın bol olsun. Işıklar içinde uyu... Gelme Mavi gözlüm, Gelip, görüp üzülme...! Bir kez daha saygı ile…!