Gabriel Garcia Marquez'un Kırmızı Pazartesi romanı gerçek bir olaya dayanmaktadır. Kitapta, Kolombiya'nın sakin bir kasabasında işlenen gerçek bir cinayet anlatılır. Romanın ilk cümlesi ile yazar, kimin ne zaman öldürüleceğini açıklar. Böylece tüm kasaba ahalisi kimin ne zaman öldürüleceğini önceden bilmektedir. Herkesin önceden bildiği cinayet göz göre göre işlenir ve hiç kimse de bu cinayete neden engel olamadıklarının muhasebesini yapamaz, yapmak istemez. Tıpkı yakın bir gelecekte kahverengi kokarcanın bölgemizin tek gelir kaynağı olan fındığımızı vurmak için Ordu ve Trabzon’dan kalkıp Giresun'a doğru yola çıktığı halde şimdi bizim basiretimizin bağlandığı gibi. Özetle bomba kucağımızda patladı patlayacak, biz ise gürültüsünün ne kadar şiddetli olacağına odaklanmışız.  Ordu'nun belli bölgelerini istila eden tehlike göz göre göre size de geliyorum diyor ama bildiğim kadarıyla hala ciddi bir tedbir alınmış degil. Kokarcayla mücadelenin teknik detaylarına girmeyeceğim çünkü benim konum değil. Bu işi bilen bir kaç dostumdan edindiğim bilgiye göre bölgemizde bir kaç bilgilendirme toplantısı ve el broşürü dağıtma dışında ciddi anlamda tedbirler alınmış değil. Hâlbuki bu durum pandemi salgınında alınan tedbirler kadar ciddi ve seferberlik anlayışıyla ele alınması gereken bir durum. Uzmanlar bu tehlikenin afat kapsamına alınmasını ısrarla vurguluyorlar. Mevsim itibariyle önünüzdeki sezon için tedbir alma zamanının hemen şimdi olduğu da çok açık. Çevre illerdeki kokarca kokulu fındığın bizim Giresun yağlısı ile harmanlanarak piyasaya sürüldüğü gibi söylentiler de dolaşıyor. Bu doğru ise eğer, kendi ayağımıza sıkmak olur ki dünya kalitesi fındığmız adına dehşet verici bir haber. Konu inşallah ciddiye alınır.