Boşuna uğraşmayın. Türk halkı O’nun yüzünü ezberlemiş. Resimlerini, Fotoğraflarını ,görüntülerini, Neyin üzerine basarsanız basın. Ne kadar değiştirirseniz değiştirin, Yutturamazsınız..   Çünkü Bıyıklarında kaç tüy var,bilir onlar. Bak saymışlar,noksan çıktı. O ,çatık kaşlardaki tüy sayısı, Dudaklarındaki incelik,kalınlık, Ve, Yüzüne verdiği ifade ! Kulaklarının karşılıklı oranları. Burun deliklerinin genişliği, Yanaklarındaki , Elmacık kemiklerindeki çıkıntı. Alnının açıklığı..   Hele o gözler. O bakışlar. O bakışların, Fotoğraflarına verdiği anlam. Sonra, Nereden bakarsan bak, Hangi yöne döndürürsen döndür; Hep sana bakar. Halkına,milletine ! O yokluk yıllarında, Omuz omuza verdiği Ülkesini beraber sırtlandığı halkına, Milletine bakar O’nun gözleri.. Gördünüz mü, Bakın ,yemediler..! Hemen farkettiler. Ve, Nerdeyse hep bir ağızdan feryat ettiler.   Benzemiyor  !   Çok haklılar; Evet,benzemiyor.   İsterseniz deneyin, Alın O fotoğrafı, Samsun’a çıkartın. Amasya,Erzurum,Sivas dolaştırın. Ankara’ya girin Gölbaşı tarafından. Genelkurmayın önünde İlk karşılandığı yere kadar yürüyün. Hani Yolun ortasında küçük bir plaket çakıp , Üzerine yazıp bırakmışsınız ya, “Mustafa Kemal ve arkadaşları 19 Aralık 1920 de , Ankaralılar tarafından burada karşılandı”diye ! Orası Sonra Ulus meydanına çıkın. İlk Meclisin kapısına kadar yürüyün.. Oradan Çankaya sırtlarına çıkartın. Cumhuriyete tanıklık eden, O küçücük bağ evine götürün..   Sonra, Sonra Sakarya, Afyon ,Kocatepe,Haymana,Uşak Derken, O çok sevdiği İzmir’ine götürün..!   Göreceksiniz, Gittiğiniz her yerde , O’nun halkı yapılanı görünce yüzünü ekşitecektir.. Çünkü, O’nun fotoğrafı diye, O paranın üzerine yapılan herneyse, O’na hiç benzemiyor..!   O’nun halkı onun yüzünü ezbere bilir. Gördünüz mü bak, yemediler, Benzetemediler onlar, onun için Hep birlikte bağırdılar , Benzemiyor..!