Çay yok. Kahve yok. Şeker yok. Helva yok. Börek yok. Çörek yok. Keşkek yok. Baklava yok . Sütlaç yok. Su böreği yok. Zeytinyağlı sarma yok. Ziyaret yok. Gelen yok ,giden yok. Torunlar yok. Bayram harçlığı yok..   Birlikte sabah kahvaltısı yok. Topluca akşam yemeği yok.   Çocuklar yok. Çocuklar içeride. Çocuklar tutuklu. Çocuklar hapiste…!   Niye . Polis abileri kollarından tutup , Karakollara götürmüşler. Ne yapmışlar ki .? Kırıp dökmüşler mi.? Cam çerçeve mi indirmişler. Sokakları ateşemi vermişler.. Yok. Okuldan çıkıp,sokaklarda yürümüşler Hukuk diye bağırmışlar. Özgürlük istemişler. Adalet istemişler. Meydanlarda,alanlarda, Birlikte türkü söylemişler. Savcı abileri, Hakim amcaları onları tutuklayıp,içeri atmışlar..!   Bu bayram çocuklar yoktu. Anneler ağladı. Babalar üzgün. Elleri koyunlarında, Geçtiler pencerelerin kenarına, Öylece baka kaldılar dışarıya.. Gelen giden de yoktu. Arayan soranda..!   Bu bayram  ,taş duvarların ardında ,demir parmaklıklar arasında tutuklu kaldı..!   Bu bayram bir ülke ağladı..!