Vatana millete hayırlı olsun. Hep birlikte girdik. Yeni yıla tabi ki. Sevdiklerimiz, sevmediklerimiz, İstediklerimiz, Arzu etmediklerimiz, Umutlarımız, hayallerimiz, Hep beraber yeni yılın içindeyiz… İnsanız ya, umut hiç biter mi. Her sene başında, Yeni umutlar, yeni beklentilerle Yeni bir yıla başlarız. Ama, kısa sürede hayal kırıklıklarımız başlar, başlatırlar... Aslında değişen çok şey olmaz. Acı gerçekler ile karşılaşırız yine. Aynı dünyaya uyanırız. Beklentiler kısa sürede yerini, Acı gerçeklere bırakır. Yeni yılın ilk sabahı, insanın sevinç içinde dışarı fırlayası gelir. Bir umutla dışarı çıkarız. Kısa sürede anlarız ki, Hayat zorluklarla devam edecek, Ediyor… Hemen başladı zamlar. Yağmur gibi. İnsanın içinden, Değişen bir şey olmayacaksa, Keşke girmeseydik diyesi geliyor. Ah bu yoksulluk...! Gözü kör olası. Öyle görünüyor ki, Yine yakamızı bırakmayacak. Artan gıda fiyatları, Şu karakışın ortasında, ayaz gecelerde, ısınma sorunu, Yakacak derdi. Ev kiraları. Toplu taşıma ücretleri, dolmuş fiyatları, Elektrik, su, doğal gaz, odun, kömür dertleri, Yakamızı bırakmayan, Ve, devam edecek olan, Ödenecek faturalar, Bu senede rüyalarımıza girip, Bizlere kabus yaşatmaya devam edecek gibi duruyor… İnsan bütün bunları düşündükçe Ellerimiz koynumuzda, Bir kenara çekilip, Olduğumuz yere yığılıp kalıyoruz… İyide kardeşim, Biz bu ülkede, Dertlerimizden, sorunlarımızdan kurtularak, Nasıl ve, Ne zaman insan gibi yaşayacağız Bilen varsa beri gelsin...! Umut yine yüreğinizde olsun. İyi seneler diliyorum…