Pazar akşamı gazeteden çıktım eve doğru gidiyorum. Aheste aheste epeyce bir yol gittim ve bu akşamda hükümet konağının oradan (incüvez yolundan) gideyim Erkan’ın yanına uğrarım öyle eve geçerim diyordum. Köprüden sola doğru yavaşça döndüm(bisikletimle tabii) ve yola indim. O arada karşı istikamette olan bir araba dikkatimi çekti ve ona doğru baktım. Araba desen değil, tank desen değil, bir garip şey gözümü kamaştırdı. Yavaş gittiğim içinde biraz daha bakayım dedim ve baktım öylece. Tarifi de kolay değil haaa! Biz böyle şeyler ile muhatap olmadığımız içinde, belki de bana öyle geliyor. Araba yerden 1.5 metre veya daha yüksek bir görünüme sahip. Hani şu yayla canik gezen bir türden. Tekerlek benim boyum kadar var gibi. O arada arabanın arka kapısını açarak koltuğa çıkmak isteyen bir çocukta gözüme takıldı. Zar zor bu ufaklık; kimse yardım etmediği için kendini yukarı attı. Arabayı süren kişi, çocuğun durumuna bile bakmadı. Çocuk yerine oturdu ve araba yavaşça hareket ederken, sürücü olan kişi, benim oraya baktığı görünce, bana biz nazar etti. Baktı ve beni, “vay be ezik bana bakıp iç geçiriyor herhalde” diyerek devam etti. İnanın kendimi o kadar ezik ve ufalanmış hissetim ki anlatamam! Yerin dibine geçtim, bir karınca gibi oldum onun gözünde!... Arabanın fiyatı bile bizi ezikler yani… Öyle para pul işini çok sevmeyen biri olarak, kendime acıdım biraz. İnsanın rüyasına girse, dili uçuklar inanın. Yerde kar yok, hava kış olmasına rağmen mis gibi, yol top oynamaya müsait, sıradan bir araba bile yeterde artar insana… Son senelerde insanlara bir garip haller olmaya başladı bana göre. Paranın dibini bulan kendini bir gösteriş(Afili olmak diyorlar buna, havalı olmak da denir) içinde buluyor. Önce araba, sonra en fiyakalı ev, havuzlu olursa yeme de yanında yüz misali, markanın ve günün en geçerli para harcama işleri gözümüze sokula sokula, diğerlerini ezikleme için her şey uluorta yapılıyor. Hep dediğim gibi birilerinin parası pulu, evi barkı, arabası, malı mülkü beni hiçbir şekilde ırgalamaz. Ancak dün benim gibi yalın ayak gezip, bugün dört çeker binip başkalarını eziklemeye çalışırsan orada dur derler insana! İşin hiciv yanı böyle olsa da, aman afili olacağım, diye kendinizi kaybetmeyin derim.