İnanın, Size üzülmedim, hiç acımıyorum. Belki farkında bile değilsiniz, Şuna inanın, Ve bilin ki, aslında, Kaybettiğiniz sadece para değil. Çok şeyleri kaybettiniz çok… Yaşayacağınız, geri kalan ömrünüzde, Ömrünüzün kalan süresinde, Bunu fark ederek yaşayıp, göreceksiniz…   Değer miydi? An geldi koca bir ülkeyi ayağa kaldırdınız. Bu ülkede, Kazandığınız maçlarla, Attığınız gollerle milyonları sokağa döktünüz… Kendi takımınızda taraftarlarınızı, Milli maçlarda bütün ülkeyi sevince boğdunuz... Şampiyonluklar kazandınız. Zaferler elde ettiniz… İnsanlar, bayrakları ile gece yarılarında, Evlerinden fırlayarak, Caddeleri, sokakları, meydanları doldurdular. Zafer şarkıları söylediler…   Milyonların sevgilisi oldunuz. Gittiğiniz her yerde, Girdiğiniz her ortamda, İnsanların, Özellikle çocukların ve gençlerin sevgi çemberi içinde kaldınız… Sizden imza almak için yarıştılar.   Yeni doğan çocuklara, Binlerce bebeğe adınız verildi. Anneler, babalar sizleri nikah şahidi yaptılar… Açılışlar yapıldı sizler adına.   Caddelere, bulvarlara, Sokaklara, parklara bahçelere, Spor tesislerine isimleriniz verildi. Halkınız sizleri, Sizler daha yaşarken ölümsüzleştirdi…   Yurtdışılarına transfer oldunuz. Gittiğiniz takımın taraftarı oldu sizi sevenler. Maçlarınızı takip ettiler… Sizler, Kazandıkça sevindiler, Kaybettikçe üzüldü ağladı çocuklar…   Sizin gibi oynamaya çalışan, Sizin gibi topa vuran, Sizin gibi çalım yapan, Sizin gibi sevinen, üzülen bir kuşak oluştu...   Neyiniz eksikti!   Ya sizler, Sizler ne yaptınız. Hiç düşündünüz mü? Değer miydi sizce…!   Daha çok para, Daha çok zenginlik için, Ellerinizde içi dolar dolu bavullar Gece yarılarında naylon poşetler içine doldurulmuş, Yıllarca top peşinde koşarak biriktirdiğiniz, emeğiniz! Milyon dolarlarınızı sırtınıza alıp, Koşa koşa gidip, Faizci, tefeci, fırıldak, Sistem uyanığı bir kadına teslim ettiniz!   Değer miydi? Ne denebilir ki, Çok yazık. Vah zavallılar, eğitimsiz cahiller... Size kırmızı kart da yetmez!