Erhan GÜNDOĞAR
Köşe Yazarı
Erhan GÜNDOĞAR
 

CIDIK KURAN YAPAY ZEKA OLACAK MI?

Çok eskiden değildi; şunun şurasında 15-20 sene daha olmadı. İnternet denen heyula, daha insanlığı teslim alma noktasına gelmemişti. Hele akıllı telefon denilen(niye akıllı deniyor, bir gün bile sormadık ayrıca)alet emekleme dönemindeydi. Kış geldi mi, insan kışın ne olduğunu bütün iliklerinde hisseder ve bu havalara göre hareket ederdi. İnsan da buna göre bir hayat kurmuş ve kış geldiğinde kendini ona göre ayarlar ve nefes alırdı. Çok soğuk gördük, göreceğiz(Allah uzun ömür verirse)başkaları da görecek ve o anda hayatta olanlar eski kışlarının tadını asla bulamayacak gibi. Eski zamanlarda, daha ilkokulda veya ortaokulda dirsek çürütürken yağan kar ile dışarıda oynardık ve akşam ederdik. Birkaç gündür kar yağışı ortalığı kasıp kavururken, oynayan çocukta çok görmedim gezdiğim sırada. Birkaç yerde kardan adam yapanlar ve yokuşlarda kayanları görebildim. Öyle sokağa hep birlikte çıkıp, akşama kadar el ayak donana kadar, ayakkabıların içine kar suyu dolana kadar oynayan nesil artık evlerinde, bilgisayar başında veya elinde telefon bir doğalgaz peteğinin yanında, dışarıda ne olup bittiğinden habersiz 24 saatini hatta bir haftasını geçirmeyi bir yeni hayat tarzı olarak gördükçe, yapay zeka denen numaranın insanlığın sonunu getirmek için çokta fazla zaman kalmadığını sanki hatırlatıyor. Ha, ilkokul, ortaokul dediğimde, her yer nerede ise toprak ile kaplı ve kar 1 metre civarında olurdu. Evdekiler ne kadar, dışarı çıkmayın dese de, çocuk aklı ve hevesi ile “yallah” sokağa çıkar hem oyun oynar ve üşümek pahasına koşturup dururduk. Bazen de, kuşları yakalamak için bilen büyüklerin kurduğu kuş tuzağı denen “cıdık” kurmak için yarışırdık. Bende evin oradaki az da olsa olan toprak yerde cıdık kurar ve kuş gelmesi için pusuya yatar ve donana kadar bekledim. Cıdık kuranlarda aynı şekilde kuşları beklerdi ve bazıları kuş yaklardı. Çok iyi hatırlamıyorum ancak, bu cıdıklarda hiçte kuş yakalayamadım. İyi ki; yakalamamışım. Sonra karlar yağdı, havalar soğudu ve çocuklar ve gençler evden çıkmaz oldu. Yapay zeka geldi, olmadık sorular soruldu ve onların verdiği cevaplar ile yeni dünya düzenin birer kölesi olmaya dünden razı halde, ne bir cıdık; ne bir yakan top oynamadan, geçip gidecekler gibi.          
Ekleme Tarihi: 25 February 2025 - Tuesday
Erhan GÜNDOĞAR

CIDIK KURAN YAPAY ZEKA OLACAK MI?

Çok eskiden değildi; şunun şurasında 15-20 sene daha olmadı. İnternet denen heyula, daha insanlığı teslim alma noktasına gelmemişti. Hele akıllı telefon denilen(niye akıllı deniyor, bir gün bile sormadık ayrıca)alet emekleme dönemindeydi. Kış geldi mi, insan kışın ne olduğunu bütün iliklerinde hisseder ve bu havalara göre hareket ederdi. İnsan da buna göre bir hayat kurmuş ve kış geldiğinde kendini ona göre ayarlar ve nefes alırdı. Çok soğuk gördük, göreceğiz(Allah uzun ömür verirse)başkaları da görecek ve o anda hayatta olanlar eski kışlarının tadını asla bulamayacak gibi.

Eski zamanlarda, daha ilkokulda veya ortaokulda dirsek çürütürken yağan kar ile dışarıda oynardık ve akşam ederdik. Birkaç gündür kar yağışı ortalığı kasıp kavururken, oynayan çocukta çok görmedim gezdiğim sırada. Birkaç yerde kardan adam yapanlar ve yokuşlarda kayanları görebildim. Öyle sokağa hep birlikte çıkıp, akşama kadar el ayak donana kadar, ayakkabıların içine kar suyu dolana kadar oynayan nesil artık evlerinde, bilgisayar başında veya elinde telefon bir doğalgaz peteğinin yanında, dışarıda ne olup bittiğinden habersiz 24 saatini hatta bir haftasını geçirmeyi bir yeni hayat tarzı olarak gördükçe, yapay zeka denen numaranın insanlığın sonunu getirmek için çokta fazla zaman kalmadığını sanki hatırlatıyor. Ha, ilkokul, ortaokul dediğimde, her yer nerede ise toprak ile kaplı ve kar 1 metre civarında olurdu. Evdekiler ne kadar, dışarı çıkmayın dese de, çocuk aklı ve hevesi ile “yallah” sokağa çıkar hem oyun oynar ve üşümek pahasına koşturup dururduk. Bazen de, kuşları yakalamak için bilen büyüklerin kurduğu kuş tuzağı denen “cıdık” kurmak için yarışırdık. Bende evin oradaki az da olsa olan toprak yerde cıdık kurar ve kuş gelmesi için pusuya yatar ve donana kadar bekledim. Cıdık kuranlarda aynı şekilde kuşları beklerdi ve bazıları kuş yaklardı. Çok iyi hatırlamıyorum ancak, bu cıdıklarda hiçte kuş yakalayamadım. İyi ki; yakalamamışım. Sonra karlar yağdı, havalar soğudu ve çocuklar ve gençler evden çıkmaz oldu. Yapay zeka geldi, olmadık sorular soruldu ve onların verdiği cevaplar ile yeni dünya düzenin birer kölesi olmaya dünden razı halde, ne bir cıdık; ne bir yakan top oynamadan, geçip gidecekler gibi.        

 

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yildizhaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.