Biz insanoğlunun içinde hem melek hem şeytan vardır. İnsan çünkü Adem (a.s.) 'den beri hem iyiliğe hem kötülüğe yatkın yaratılmıştır. Melek olmamız da, Şeytan olmamız da Ailemizin bize öğrettiği davranışlarla, çevremizle şekillenir. Bebek doğduğu zaman ham elma gibidir. Onu büyütecek, olgun hâle getirecek Melek mi? yoksa Şeytan mı olacak bu ailemiz ve çevremizle şekillenir hayatımız boyunca da edindiğimiz çevre, arkadaş yapımız ile de devam eder. Kişilik çevre ile şekillenir. Bir kişi daha çocukken hayvanlara veya çevreye zarar vermeye başlamış ise bu demektir ki büyüyünce de bir insana, çevreye zarar verebilir. Kayıp çocuk Narin örneğinde görüldüğü gibi annesi anlatıyor abisi ve arkadaşları köpeğe zarar veriyordu ee bugün köpeğe zarar veren yarın yakınına yada başka bir kişiye zarar vermez mi? Kadının buradaki yapısı görmezden gelmek olmuş oysa ki o çocuk anında hata yaptığı anlatılmalı ve gerekirse ceza dahi verilmeliydi. Burada hatanın büyüğü anne ve ailede her aile çocuğunun hatasını görmezden gelirse sonuçlar vahim durumlar yaratabilir. Çocuk yapar deyip geçemeyiz veya geçmemeliyiz bu yapılan göz yumulan şey yarın bize çevreye zarar verecek hâle getirebilir. Çocuk çok şımarıkda yada çok disiplinli büyütülmemeli çoklar her zaman zarar verir. Orta seviyede hataların ne demek olduğunu öğreterek, doğruları göstererek büyütülmesi gerekir. Atalarımız boşuna dememiş ağaç yaş iken eğilir diye gerçekten çok doğru bir söz bir çocuk büyütürken oğluna veya kızına cinsiyet farketmeksizin kendini korumanın yolu olarak dövmeyi, sövmeyi, hayvanlara zarar vermeyi öğretmemeliyiz. Ailenin yetiştirilme yetişme biçimi ortamı çocuğu etkiler. Sevgi, saygı ile yetişen çocuklar yetiştirmeliyiz. Kendini bileğinin gücüyle savunan değil dilinin, yazının gücüyle savunan, hayvanları seven, hata yapınca onun hata olduğunu bilen çocuklar Gerekirse de suçların cezalarını artırmalıyız. Çünkü ne kadar ağır ceza o kadar az suç demektir burada devletimize, adaletimize çok iş düşüyor...