Bugünkü köşemde sizlerle etkilendiğim kısa bir hikaye paylaşmak istedim. Adamın biri sabaha karşı okyanus sahilinde, güneşin doğuşunun keyfini çıkarmak için sahile inmiş. Uzakta sahilde birini gören adam, biraz yaklaştığında sahile vuran denizyıldızlarını okyanusa atan bir çocuk olduğunu fark eder. Çocuğa yaklaşarak sorar: -Denizyıldızlarını neden okyanusa atıyorsun? Çocuk der ki: –  Güneş yükseldi mi, sular çekiliyor. Onları suya atmazsam susuzluktan ölecekler. Adam devam eder: – Sahil kilometrelerce uzanıyor ve binlerce denizyıldızı var, hangi birini atacaksın. Ne fark edecek ki? Çocuk, adamı dinledikten sonra bir denizyıldızını daha okyanusa atar ve cevap verir: – Bu denizyıldızı için fark etti. Adam, çocuğun yalnızca okyanus manzarasının keyfini çıkarmaya gelmeyip bir fark yaratmak istediğini anlar ve ona katılarak bütün sabahı okyanusa deniz yıldızı atarak geçirir. Kısacası bizim ne fark eder sadece benim yapmamla ne değişir düşüncemize yanıt bu kıssadan hissede yer alıyor… Sen yaparsan çevrende senden görür, benden görür onlarda yapmaya başlar böylece o denizyıldızlarının kurtuluşu gibi birçok güzel şeylere sebep olabiliriz. Sadece düşünce tarzımızı değiştirmeli at gözlükleriyle bakmayı bırakmalıyız. Umut her daim var…