Sevgili okurlar… Dün bir haber gözüme çarptı. Komşumuz Trabzon’da kadınlar tarafından örülen, Ve tüm Türkiye’de önemli bir yere sahip olan Trabzon Hasırının kadın ustaları grev yapmış. Emeklerinin karşılığını alamadıkları için grev yapan kadınlar, Kendileri üzerinden kuyumcuların ciddi anlamda para kazandıkları gerekçesiyle tepkilerini ortaya koymuş. Alın terlerinin karşılığını istiyorlar. Elbette haklılar. Tıpkı ülkemizde her işte olduğu gibi emeği çekenler hakkı olanı istiyor. Bunda anormal bir durum yok tabi ki! Bende bu konuyu fındıkla bağdaştırmak istiyorum. Malumunuz bölgemizde son yıllarda fındık işçiliği için hep ucuz işçi arıyoruz. Gerek doğudan gerekse Gürcistan’dan bölgemize fındık toplamaya geliyorlar. Geçtiğimiz yıl fındık yevmiyesi 120 liraydı. Ama genellikle 140 lira veriliyordu. Yerli fındık işçisi ise 180 liraya fındık toplamaya gidiyordu. Ama inanın bana ne yevmiyeye giden nede fındığını toplayan memnun değildi. Şöyle ki, Adam bahçeye fındık işçisi soktuğunda, Gelirinin birçoğunun işçiliğe gittiğini söylüyor. Fındığını da makul şartlarda satamayınca başlıyor dövünmeye. Yani sizin anlayacağınız, Kimse halinden memnun değil, Birileri para kazanıyor ama o birilerinin kim olduğu henüz ortada yok. Şimdi kuyumcuya gitsek onlar para kazanamıyoruz diye dert yanıyorlar, Hasırı ören kadınlarımız da dert yanıyor. Bizde de ne yevmiyeye giden ne de fındığı toplayan memnun… Sizin anlayacağınız biraz durumumuz karışık. Genel olarak baktığınızda herkes haklı aslında. Haksız kimse yok. Alım gücü yüksek, Kazanılan alım gücüne göre düşük, Garip bir durum yani… Sonu nereye varır bilmiyorum. Ama yine de buna da şükür demek lazım. Çünkü sonuç itibarıyla az da olduğu söylense bir kazanç var. Ya hiç kazanamayanlar ne yapsın. Allah sonumuzu hayır etsin… Kalın sağlıcakla