Sevgili okurlar… Farkında mısınız? Geçtiğimiz her gün bir önceki günden daha kötüye gidiyor. Sokakta asgari ücretli vatandaşla konuşuyorum… Diyor ki, Eskiden aldığımız para azdı, Ama istediğimizi bir nebze alıyorduk. Efendim kredi çekip araba alma imkanımız vardı, Kredi çekip ev alma umudumuz vardı. Hiç olmadı birikim yaparak bir şeyler yapabiliyorduk, Dişimizden tırnağımızdan arttırdığımızla, Aklımızdaki şeyi hayata geçirebiliyorduk… Bugün mü? Maalesef bırakın aklımızdakini hayata geçirmeyi hayal dahi edemiyoruz! Aldığımız aylık ne bir yaramızı kapatıyor, Ne de geçinmemize yetiyor. Hayat pahalılığı o kadar çok arttı ki, Takatimiz kalmadı diyor. Memurla konuşuyorum… Konuştuğum birçok kişi, Diyor ki, Memurluğu bırakıp elimde ki avucumda ki parayla ticarete soyunmak istiyorum, Sabit maaşla geçinemiyoruz, Çünkü piyasa öyle çalkantılı ki, 1’e 5 kazananda var! 1’e 10 kazananda var! Esnafla konuşuyorum. Diyor ki, Sattığımızı aynı sermaye ile yerine koyamıyoruz, Tereğe mal koyamıyoruz, İnternet denilen teknoloji bir yandan, Maliyetlerin artması bir yandan, İki arada bir derede kaldık… Velhasıl kelam herkes baştan sona dertli, Memnun olan var mı? Elbette var… Her şeyi yok sayan, Bundan daha kötü durumların olabileceğini söyleyen, Bugünün o günlerden daha iyi olduğunu belirten kişilerde var elbet. Yani açıkçası, Bir toplumda olması gereken bütün özellikler bizim toplumuzda var. Dolayısıyla vatandaşın söylediği gibi, Bugünün daha kötü günlerden iyi olması temennisiyle, Kalın sağlıcakla…